Ariana dla WS | Blogger | X X

29.11.2021

Jacek Kawalec


Cześć !
Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Jacka Kawalca. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem. 

O aktorze:
Jacek Kawalec - urodził się 29 września 1961 roku w Warszawie. Polski aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, a także prezenter telewizyjny. Jest absolwentem Wydziału Aktorskiego PWSFTviT w Łodzi(1984). Współpracuje z warszawskimi teatrami: Polskim, Komedia, Syrena, Ochota i na Woli. W 1985 zadebiutował na szklanym ekranie epizodyczną rolą w serialu Żuraw i czapla[2]. W latach 1992–1998 prowadził program TVP1 Randka w ciemno. W 1995 wydał album studyjny pt. Be My Love, Shakespeare, na którym znalazły się śpiewane przez niego sonety Williama Szekspira. W ramach promocji płyty przygotował widowisko pt. „Miłość to nie igraszka czasu”, które otrzymało nominację do nagrody „Złotej Róży” na Światowym Festiwalu Programów Telewizyjnych „Róże Montreux”. W 2006 grał Michała Batyckiego w serialu Polsatu I kto tu rządzi?, a 2007 występował jako „Radosny” w polsatowskim Halo Hans!. W latach 2006–2009, 2011–2016 kreował postać polonisty Tomasza Witebskiego w serialu TVP1 Ranczo. W 2007 uczestniczył w szóstej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami, a w 2008 brał udział w programie Polsatu Jak oni śpiewają. W 2014 uczestniczył w programie Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo. Od 2016 koncertuje z recitalem Niezapomniany Joe Cocker. Jest żonaty z Joanną, z którą ma dwójkę dzieci: córkę Kalinę (ur. 17 grudnia 1985) i syna Kajetana (ur. 11 września 1998).

Mój autograf od aktora: 
Autograf załatwił mi mój chłopak. 

25.11.2021

Ewa Drzyzga


Cześć !
Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Ewy Drzyzgi. Niestety nie mam zdjęcia z dziennikarką.

O dziennikarce: 
Ewa Drzyzga - urodziła się 1 grudnia 1967 roku w Krakowie. Polska dziennikarka i prezenterka telewizyjna. W latach 2000–2016 prowadziła talk-show Rozmowy w toku, za co została nagrodzona Wiktorem w kategorii Osobowość telewizyjna, trzema Telekamerami i Złotą Telekamerą.Jest córką pielęgniarki i wojskowego. Urodziła się i wychowała w Krakowie, gdzie ukończyła Szkołę Podstawową nr 64, VIII LO w klasie matematyczno-fizycznej i filologię rosyjską na Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej. Działalność medialną rozpoczęła w 1990, odbywając trzymiesięczny staż do Polskiego Radia w Krakowie. Następnie przeszła do RMF FM, debiutując na antenie w połowie 1991. Początkowo przygotowywała i prowadziła poranne serwisy informacyjne oraz prowadziła różne pasma programowe, m.in. Radio Muzyka Fakty, później była reporterką stacji, ponadto przyczyniła się do powstania pierwszej strony internetowej RMF FM. Równolegle do kariery radiowej rozpoczęła pracę w TVP1 w 1993, gdzie była prezenterką oprawy i przeprowadzała rozmowy w studiu z zaproszonymi gośćmi. W lutym 1999 została dyrektorem informacji RMF FM, była wówczas odpowiedzialna również za oddziały lokalne RMF FM. W połowie 2001 zakończyła współpracę z rozgłośnią. W latach 2000–2016 była gospodynią talk-show TVN Rozmowy w toku, co zapewniło jej ogólnopolską rozpoznawalność. Prowadziła lub współprowadziła też szereg programów TVN, m.in. Narodowy Test Inteligencji, test z III RP i na prawo jazdy czy Studio Złote Tarasy (2007). Prowadziła programy medyczne 36,6°C (2017–2020) w TVN i Raport Life (2020) w Discovery Life. Od września 2020 współprowadzi poranny magazyn Dzień dobry TVN. Była żoną Andrzeja Roszaka. W 2004 poślubiła dziennikarza Marcina Borowskiego, z którym ma synów: Stanisława (ur. 2004) i Ignacego (ur. 2006). W 2020 media poinformowały o rozpadzie małżeństwa.

Mój autograf od dziennikarki; 
Autograf załatwił mi mój chłopak. 

21.11.2021

Katarzyna Zdanowicz


Cześć !
Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Katarzyny Zdanowicz. Niestety nie mam zdjęcia z dziennikarką.

O dziennikarce:
Katarzyna Ewa Zdanowicz-Cyganiak - urodziła się 1979 roku. Polska poetka, wykładowca i dziennikarka. W okresie szkolnym stypendystka Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie w Białymstoku. Dwukrotnie (1997 i 2003) była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki w dziedzinie literatury. Została asystentką Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W czerwcu 2009 uzyskała tam promocję doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Kategorie: Inna – Obca – Wykluczona we współczesnej poezji kobiecej. Jest adiunktem w Katedrze Dziennikarstwa Ekonomicznego i Nowych Mediów Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach oraz wieloletnim członkiem Polskiego Towarzystwa Edukacji Medialnej (PTEM) w Krakowie. Publikacje z reguły podpisuje jako Katarzyna Ewa Zdanowicz. Wyjątek stanowi zbiór Deadline, który sygnowała jako Katarzyna Zdanowicz-Cyganiak. Laureatka Nagrody Literackiej Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego za rok 2000 za tomik Szkliwo oraz wyróżnienia Poznańskiego Przeglądu Nowości Wydawniczych „Lato 2003” organizowanego przez Bibliotekę Raczyńskich za tomik Jak umierają małe dziewczynki. W 2014 roku została finalistką Nagrody Literackiej Gryfia za książkę Ciemność. Resort SPA.

Mój autograf od dziennikarki: 
Autograf załatwił mi mój chłopak. 

17.11.2021

Jędrzej Hycnar

 Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Jędrzeja Hycara. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem.

O aktorze:

Jędrzej Hycnar (ur. 6 kwietnia 1997 w Tarnowie) – polski aktor filmowy, telewizyjny, teatralny i głosowy, reżyser. Studiował Aktorstwo w Akademii Teatralnej w Warszawie. Jest młodszym bratem aktora Marcina Hycnara. Związany jest z Teatrem „OdMowy” działającym przy Stowarzyszeniu Inicjatyw Społeczno-Gospodarczych "Europa-Polska", współpracuje z Teatrem im. Ludwika Solskiego w Tarnowie oraz Teatrem Polskiego Radia.

Mój autograf od aktora:
Autograf załatwił mi mój chłopak. 

13.11.2021

Artur Szpilka

 Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Artura Szpilki. Niestety nie mam zdjęcia z bokserem.

O bokserze: 

Artur Szpilka - urodził się 12 kwietnia 1989 roku w Wieliczce. Polski bokser występujący w kategorii junior ciężkiej. Jako nastolatek trenował różne dyscypliny sportowe, m.in. karate i kung-fu. W wieku ok. 12–13 lat krótkotrwale uczęszczał na zajęcia bokserskie w klubie Górnik Wieliczka. Ponownie do tej dyscypliny i wyczynowego uprawiania pięściarstwa trafił po kilku latach, wówczas był chuliganem identyfikującym się z klubem Wisła Kraków (jak sam przyznał nie interesowały go mecze piłkarskie) i brał udział w tzw. ustawkach – umówionych przez uczestników nielegalnych bójkach pomiędzy zwaśnionymi pseudokibicami. Przypadkowo w chwili konfrontacji z kibicem lokalnego rywala – Cracovii, trener boksu z Wieliczki Włodzimierz Ćwierz zaproponował obu rywalom starcie w ringu. Szkoleniowiec, który wcześniej znał i ćwiczył Szpilkę w jego pierwszym epizodzie z boksem, po raz drugi został jego trenerem i wychowawcą w tej dyscyplinie. Jako 19-latek sięgnął po amatorskie mistrzostwo Polski wagi ciężkiej w zawodach rozgrywanych w Dąbrowie Górniczej, wygrywając w finale z Mariuszem Welcem. Ponadto m.in. wygrał turniej O Złotą Rękawicę Wisły, zdobył wicemistrzostwo Europy kadetów, osiągnął ćwierćfinał mistrzostw świata juniorów, mistrzostwo Polski seniorów. W lutym 2008 nie zdołał uzyskać kwalifikacji na turniej bokserski letnich Igrzysk Olimpijskich 2008 w Pekinie. Po tym niepowodzeniu podpisał kontrakt zawodowy. Pierwsze pięć zawodowych walk stoczył w kategorii junior ciężkiej (do 91 kg). W październiku 2009 r. miał stoczyć kolejny pojedynek z Wojciechem Bartnikiem, ale 23 października podczas oficjalnego ważenia został zatrzymany, a następnie osadzony w zakładzie karnym w Tarnowie, gdyż uprawomocnił się wyrok 18 miesięcy pozbawienia wolności za pobicie. Po wyjściu z zakładu karnego przeszedł do kategorii ciężkiej. 25 czerwca 2011, podczas „Wojak Boxing Night” stoczył swoją pierwszą walkę w wadze ciężkiej, wygrywając błyskawicznie w pierwszej rundzie przez nokaut. Podpisał kontrakt zawodowy z grupą Bullit KnockOut Promotions. W kolejnej swojej walce ponownie wygrał przez nokaut w pierwszej rundzie. 15 października 2011, podczas kolejnej gali „Wojak Boxing Night” w Katowicach, pokonał Owena Becka przez techniczny nokaut po trzeciej rundzie pojedynku. 5 listopada 2011 Szpilka stoczył pojedynek z Amerykaninem Davidem Saulsberrym. Mimo że Polak w pierwszej rundzie, po raz pierwszy w zawodowej karierze, był liczony, to w drugim starciu znokautował swojego przeciwnika. Tuż po tej walce Szpilka został po raz pierwszy uwzględniony w rankingu federacji WBC, gdzie sklasyfikowano go na 33. pozycji. W listopadzie 2011 bokser poddał się operacji lewej dłoni. Na 3 lutego 2012 zakontraktowano kolejną walkę w Stanach Zjednoczonych, a rywalem Szpilki miał zostać Terrance „Big Jim” Marbra, jednak walka została przesunięta ze względu na problemy z lokalizacją gali i ostatecznie odbyła się 24 marca 2012 podczas gali „Heavyweight Regeneration”. Szpilka odniósł w niej błyskawiczne zwycięstwo przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie pojedynku. Pod koniec marca 2012 menadżer boksera, Andrzej Wasilewski poinformował, że Szpilka będzie sparingpartnerem dla mistrza świata, Wołodymyra Kłyczko w czerwcu 2012. Pod koniec maja 2012 sparingi zostały odwołane w związku z planowanymi dwiema walkami Szpilki w tym samym miesiącu. Po wygranej walce 2 czerwca 2012 z Argentyńczykiem Gonzalo Omarem Basile i zdobyciu dwóch pierwszych zawodowych pasów: „Silver WBC Youth” i „Silver WBC Baltic” awansował z 36. na 25. pozycję w rankingu WBC[18]. W rankingach WBA, WBO i IBF nie jest sklasyfikowany. 1 lutego 2013 Artur Szpilka pokonał Mike’a Mollo, mimo że w pierwszej oraz czwartej rundzie Polak zaliczył nokdaun. W piątym starciu sędzia odebrał Amerykaninowi punkt za pchanie rywala. Piętnaście sekund przed końcem szóstej rundy, Szpilka znokautował przeciwnika. Zaplanowana pierwotnie na 23 lutego, a zatem trzy tygodnie później, walka z Krzysztofem Zimnochem podczas gali „Polsat Boxing Night II”, została następnie odwołana z uwagi na zbyt krótki czas potrzebny na odpoczynek dla Szpilki. 20 kwietnia 2013 w Hali Podpromie w Rzeszowie pokonał Ukraińca Tarasa Bidenkę, w wyniku poddania walki, na skutek kontuzji kolana Ukraińca. 15 czerwca 2013 Szpilka pokonał Briana Minto jednogłośnie na punkty, stosunkiem 98:92, 100:90 oraz 98:93. Stawką pojedynku był tymczasowy pas WBC Baltic. 16 sierpnia 2013 Szpilka wygrał rewanżową walkę z Mikiem Mollo przez techniczny nokaut w piątej rundzie. 25 stycznia 2014 Szpilka poniósł pierwszą porażkę w zawodowej karierze, gdy w nowojorskiej hali Madison Square Garden uległ Bryantowi Jenningsowi przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie pojedynku[26]. Gaża Szpilki za tę walkę wyniosła 100 tys. dolarów. 8 listopada 2014 Artur Szpilka jednogłośną decyzją sędziów zwyciężył z Tomaszem Adamkiem na gali boksu w Krakowie („Polsat Boxing Night III”). Gaża Szpilki za tę walkę wyniosła 425 tysięcy złotych. W styczniu 2015 Szpilka podpisał kontrakt z Alem Haymonem, a nowym trenerem pięściarza został Ronnie Shields[29]. 24 kwietnia 2015 w Chicago znokautował w drugiej rundzie Amerykanina Ty Cobba (18-7, 10 KO). 12 czerwca 2015 w Chicago wygrał przez techniczną decyzję sędziów w trzeciej rundzie z Amerykaninem Manuelem Quezadem (29-10, 18 KO). 14 sierpnia 2015 na gali w Newark pokonał przez techniczną decyzję sędziów w trzeciej rundzie Kubańczyka Yasmany Consuegrę (17-2, 14 KO). 16 stycznia 2016 w walce o pas WBC mistrza świata wagi ciężkiej został ciężko znokautowany w 9. rundzie przez mistrza – Deontaya Wildera, opuścił ring na noszach, po czym trafił do szpitala na badania lekarskie. 15 lipca 2017 w Nowym Jorku doszło do walki Szpilki z polsko-amerykańskim pięściarzem Adamem Kownackim reprezentującym Rzeczpospolitą Polską. W powrocie na ring po półtorarocznej przerwie był faworytem. W czwartej rundzie padł na deski, po czym wstał, ale Kownacki zasypał go gradem ciosów, a sędzia przerwał pojedynek. Wkrótce potem, w sierpniu 2017 przeszedł operację kontuzjowanej ręki, a zabieg był przeprowadzony przez prof. Igora Rosello, który operował rękę Roberta Kubicy po jego wypadku. W międzyczasie pięściarz zaczął rozważać walkę w MMA, co potwierdził podczas gali KSW 41. W trakcie tego wydarzenia Tomasz Oświeciński pokonał Pawła "Popka" Mikołajuwa, a po walce wyzwał na kolejny pojedynek Szpilkę. Ten z kolei szybko zareagował, wszedł do klatki i powalił siedzącego na krzesełku Oświecińskiego, wobec czego interweniować musiała ochrona. Zamiary boksera oraz jego postawę ostro krytykował promotor Andrzej Wasilewski. Niespełna rok później, 25 maja 2018 w pojedynku podczas Narodowej Gali Boksu, zorganizowanej na Stadionie Narodowym w Warszawie pokonał jednogłośną decyzją sędziów Dominicka Guinna, który po walce ogłosił zakończenie kariery. 10 listopada 2018 w Gliwicach pokonał niejednogłośnie na punkty Mariusza Wacha; w tej walce był prowadzony przez trenera Andrzeja Gmitruka, który 10 dni później poniósł śmierć. 20 lipca 2019 został znokautowany w drugiej rundzie przez Derecka Chisorę (31-9, 22 KO) na gali w londyńskiej O2 Arenie. Pojedynek był zakontraktowany na dziesięć rund. 26 października 2019 roku w Sosnowcu znokautował w pierwszej rundzie Włocha Fabio Tuiacha (29-7, 16 KO). Po pojedynku ogłosił powrót do kategorii junior ciężkiej. 7 marca podczas gali Knockout Boxing Night 10 w Łomży, w swojej pierwszej walce po powrocie do wagi junior ciężkiej, pokonał na punkty Siergieja Radczenkę (7-6, 2 KO). Sędziowie punktowali na jego korzyść 95-93, 94-94, 95-92. W trakcie pojedynku Szpilka dwukrotnie był liczony (w rundzie trzeciej i piątej), a sam werdykt sędziowski wzbudził mnóstwo kontrowersji - większość ekspertów uznała, że zwycięstwo należało się Ukraińcowi. 30 maja 2021 roku w Rzeszowie zawalczył o pas WBC International nowej kategorii wagowej bridger z Łukaszem Różańskim (14-0, 13 KO). Po kilku sekundach pojedynku miał swojego rywala na deskach, ale następnie sam znalazł się na macie ringu aż trzy razy i przegrał pojedynek przez nokaut już w pierwszej rundzie. Debiut Artura Szpilki jest planowany w czerwcu lub lipcu 2021 roku. Przed walkami w 2014 jego waga wynosiła ok. 101 kg(we wcześniejszych latach oscylowała w granicach 105–108 kg). Przed walką 25 maja 2018 legitymował się wagą 111,6 kg. Dzięki zwycięstwu z Tomaszem Adamkiem awansował na 17. miejsce na liście najlepszych pięściarzy świata wagi ciężkiej portalu boxrec.com. 29 listopada 2014, w związku z porażką Derecka Chisory z Tysonem Furym i spadkiem tego pierwszego na 17. miejsce Artur Szpilka awansował na 16. miejsce na liście najlepszych pięściarzy świata wagi ciężkiej portalu boxrec.com.

Mój autograf od boksera: 
Autograf załatwił mi mój chłopak. 

7.11.2021

Tomasz Bednarek


 Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Tomasza Bednarka. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem.


O aktorze:

Tomasz Bednarek - urodził się 29 grudnia 1969 roku w Pleszewie. Polski aktor, prezenter telewizyjny i radiowy. W 1992 ukończył studia we wrocławskiej filii PWST w Krakowie. Aktor Teatru Miejskiego w Gdyni w latach 1992–1995, współpracował też krótko z Teatrem Współczesnym w Szczecinie. W swojej karierze występował na wielu warszawskich scenach, m.in. w Teatrze na Woli, Teatrze Żydowskim, Teatrze Ochoty, Teatrze Bajka, Teatrze Kamienica, Teatrze Stanisławowskim, Teatrze Capitol, a także w berlińskim Hebbel Theater. Na swoim koncie ma również wiele ról filmowych (Amok, Ogniem i mieczem, Łowcy skór, Spona, Serce gór), jak również telewizyjnych (Dom, Radio romans, Sława i chwała, Na Wspólnej, Oficer). Od 1997 występuje w roli Jacka Boreckiego w serialu Klan. Udziela się w dubbingu. Wystąpił w teledysku grupy Firebirds do utworu „24 zachody słońca” (1996). Prowadził teleturniej pt. Zabawy językiem polskim, realizowany przez TVP1. Brał udział w III edycji programu Jak oni śpiewają. Zajął tam 12. miejsce. Od maja do grudnia 2013 prowadził program „Stolica Kultury” w Radiu Vox FM, a od 2 grudnia 2013 był gospodarzem audycji „Projekt Kultura” w Radiu Plus. Obecnie prowadzi pasmo muzyczne Przeboje z nutą Nostalgii w tej stacji. Był prowadzącym podróżniczy program 1000 miejsc w Polsce, które musisz zobaczyć, realizowany przez telewizję Fokus TV. Od 11 września 2016 na antenie TVP1 prowadzi program podróżniczy Zakochaj się w Polsce. Jego żoną była aktorka głosowa Elżbieta Kopocińska. Mają dwóch synów: Krzysztofa i Adama.

Mój autograf od aktora:
Autograf załatwił mi mój chłopak. 

3.11.2021

Sylwia Dekiert

 Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Sylwii Dekiert. Niestety nie mam zdjęcia z dziennikarką. 

O dziennikarce:

Sylwia Maria Dekiert - urodziła się 12 marca 1979 roku w Zielonej Górze. Polska dziennikarka sportowa, prezenterka telewizyjna, reporterka i spikerka. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego w Zielonej Górze, a następnie filologii polskiej ze specjalnością dziennikarską na Uniwersytecie Zielonogórskim. W 2002 dołączyła do zespołu redakcji sportowej w Telewizji Polskiej. Od października 2005 do 10 września 2019 prowadziła Sport telegram. Od września 2011 prowadzi magazyn Sport przed głównym wydaniem Wiadomości. W TVP Sport prowadzi program informacyjny Sportowy Wieczór. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Turynie, Vancouver, Londynie, Soczi[potrzebny przypis] i Pjongczangu prowadziła studio olimpijskie. W 2018 stworzyła cykle reportażów Orły Nawałki i Orły Sportu. Była współgospodarzem studia w czasie meczów piłkarskich mistrzostw Europy 2020. Od 2017 razem z Maciejem Kurzajewskim prowadzi „Wielkie Testy” w TVP1. W 2017 prowadziła koncert „Debiutów” podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Od 2018 jest prezenterką studia oprawy TVP1 i TVP2. Dwukrotnie nominowana do Telekamer: w kategorii Odkrycie roku (2018) i Komentator sportowy (2021). Do 2018 była życiowo związana z Rafałem Darżynkiewiczem. Ma trzech synów: Doriana (ur. 2009), Igora (ur. 2015) i Lukę (ur. 2020). Od 2018 związana jest z producentem TVP Sport, Sławomirem Nelupem (ur. 1991), z którym w lipcu 2019 się zaręczyła. Mieszka w Józefosławiu.

Mój autograf od dziennikarki:
Autograf załatwił mi mój chłopak.