Kazimierz Kaczor

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Kazimierza Kaczora. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem.

O aktorze:

Kazimierz Kaczor - urodził się 9 lutego 1941 roku w Krakowie. Polski aktor teatralny i filmowy, prezenter telewizyjny. 20 grudnia 1959 zadebiutował jako aktor na scenie teatru. Przez półtora roku studiował w Krakowskiej Wyższej Szkole Rolniczej. Pracował jako magazynier i dyspozytor w Krakowskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego, a następnie jako maszynista sceny w Teatrze Lalki, Maski i Aktora „Groteska” w Krakowie. Absolwent Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1965). Aktor Teatru Starego w Krakowie (1965–1973), Teatru Współczesnego w Warszawie (1973–1974), Teatru Powszechnego w Warszawie (od 1974). W latach 1996–2003 prowadził na antenie Programu Drugiego Telewizji Polskiej teleturniej „Va Banque”. Przewodniczący Sekcji Dramatu w ZASP (1990–1993), członek Rady Kultury przy Prezydencie RP (1992–1993), prezes Związku Artystów Scen Polskich (1996–2002). Był sygnatariuszem petycji przeciwko represjom organów bezpieczeństwa wobec protestujących w Radomiu i Ursusie w 1976 roku (1977). Według zasobu archiwalnego Instytutu Pamięci Narodowej inwigilowany w ramach SOR Krakus. Jest bohaterem książki pt. „Kazimierz Kaczor. Nie tylko polskie drogi” (Wydawnictwo SQN, Kraków, 2013), będącej wywiadem-rzeką, jakiego udzielił dziennikarzowi Pawłowi Piotrowiczowi. Syn Antoniego. Wraz z żoną – Bożeną Michalską – mają dwójkę dzieci. Agnieszkę Kaczor oraz Katarzynę Kaczor.

Mój autograf od aktora:

Autograf załatwił mi mój chłopak..

Adriana Kalska

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Adrianny Kalskiej. Niestety nie mam zdjęcia z aktorką. 

O aktorce:

Adriana Kalska - urodziła się 26 lutego 1986 roku w Słupsku. Polska aktorka teatralna i filmowa, a także piosenkarka. Pochodzi z rodziny z tradycjami artystycznymi, więc kontakt ze sztuką ma od zawsze: jej dziadek był, a rodzice i wujek są bursztynnikami. Jako dziecko często przebywała w zakładzie taty, w którym szlifowała bursztyny. Jej rodzeństwo również posiada zmysł artystyczny – siostra (Paulina) jest architektem, a brat (Paweł) studentem wzornictwa na ASP. W 2007 roku, po dwóch latach nauki, porzuciła Państwowe Policealne Studium Wokalno-Aktorskie im. Danuty Baduszkowej w Gdyni, ponieważ dostała się na Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie, którą ukończyła w 2012. Na tym samym roku studiów byli m.in.: Maria Dejmek, Jakub Gierszał, Mateusz Kościukiewicz, Marcin Kowalczyk, Dawid Ogrodnik, Piotr Stramowski oraz Katarzyna Zawadzka. Na ekranie zadebiutowała w 2008 rolą w serialu Żołnierze wyklęci. Wiosną 2014 zagrała, u boku Piotra Adamczyka, Mariannę Kamper – jedną z głównych ról w serialu TVN Sama słodycz. Od 2015 regularnie wciela się w postać Izabeli Chodakowskiej w operze mydlanej TVP2 M jak miłość. W 2010 wystąpiła w teledysku do piosenki „Hardlakes” zespołu Indigo Tree. 1 listopada 2011 wystąpiła w 317. odcinku programu TVP2 Szansa na sukces, poświęconym Andrzejowi Zausze, w którym zaśpiewała utwór „Byłaś serca biciem”. Jesienią 2018 była uczestniczką dziesiątej edycji programu rozrywkowego Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo. Zwyciężyła w dwóch odcinkach, a po dziewięciu tygodniach dotarła do finału, w którym zajęła 4. miejsce.

Mój autograf od aktorki:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Mikołaj Roznerski

 

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Mikołaja Roznerskiego. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem.

O aktorze:

Mikołaj Roznerski  - urodził się  6 grudnia 1983 we Wrocławiu. Polski aktor telewizyjny i filmowy, także prezenter telewizyjny. Urodził się we Wrocławiu. Wychował się w Rolantowicach, gdzie jego ojciec rolnik uprawiał 60 hektarów, hodował świnie i owce. Kiedy miał 13 lat, mocno przeżył rozwód rodziców. Jego matka Dorota Bieniarz, wyjechała razem z jego młodszą siostrą Agatą i zostawiła go samego z ojcem. Problemy rodzinne odbiły się na zdrowiu młodego chłopaka; przestał jeść, miał problemy z poczuciem własnej wartości i zachorował na anoreksję (ważył 42 kg). W wieku 16 lat podjął naukę we wrocławskim liceum, gdzie trafił do kółka teatralnego „Chyże jeże”, grając sceny z Gombrowicza, Maeterlincka, Witkacego czy Goethego. Przez rok uczęszczał do Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy SKiBA. Tam poznał Sebastiana Majewskiego, reżysera teatralnego, dramaturga, scenografa i aktora, z którym założył teatr offowy Scena Witkacego. W skład grupy wchodzili młodzi, pełni pasji ludzie, spotykający się nocami i tworzący autorskie spektakle. Zrealizowali ok. 15 widowisk, takich jak 3 siostry. Misterium, Córki Audrey Hepburn, Vnyl side b czy Wasza wolność jest naszą decyzją[3]. W 2008 ukończył wrocławską filię Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie na Wydziale Lalkarskim. Jeszcze jako student IV roku wystąpił w operze Król Roger w reż. Mariusza Trelińskiego. Ukończył też W 2007 dostał pierwszy teatralny angaż w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie, w którym występował do roku 2011. Grał tam w kilkunastu spektaklach, zdobywając uznanie lubelskiej widowni i krytyków m.in. kreacjami Raskolnikowa w Zbrodni i karze, Ferdinanda w spektaklu Rock'n'Roll czy Piotra w Widnokręgu. Ta ostatnia przyniosła mu także Nagrodę im. Andrzeja Nardellego za najlepszy debiut sezonu 2008/2009. studia na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (DAMU). Podczas studiów zrobił kurs spawania stali nierdzewnych Latem 2009 wyjechał do Londynu, by zagrać główną rolę baletmistrza Rudolfa Nuriejewa w międzynarodowej produkcji poświęconej życiu tancerza. Film nie został ukończony. W 2011 przeprowadził się do Warszawy, gdzie rozpoczął współpracę z teatrami: Na Woli, Scena Prezentacje czy Polskim. Wystąpił też na deskach londyńskiego The Mermaid Theatre w spektaklu Chopin musi umrzeć. Po kilku miesiącach pobytu w Warszawie otrzymał propozycję dołączenia do obsady opery mydlanej TVP2 M jak miłość, wcielając się w Marcina Chodakowskiego. W serialu pojawił się premierowo w marcu 2012, początkowo miała to być jedynie epizodyczna rola, jednak wątek jego bohatera został rozbudowany. W następnych latach grał też gościnnie w serialach takich jak m.in.: Pierwsza miłość, Na dobre i na złe, Ratownicy, Ojciec Mateusz, Komisarz Alex, Prawo Agaty, Na Wspólnej czy To nie koniec świata. W grudniu 2012 zadebiutował na dużym ekranie w roli młodego ochroniarza Himka w filmie Macieja Żaka Supermarket. 11 października 2013 odbyła się premiera filmu Macieja Pieprzycy Chce się żyć, w tórym pojawił się jako Tomek Rosiński, starszy brat głównego bohatera. W dramacie Roberta Wichrowskiego Karuzela (2014), opowiadającym o miłości, przyjaźni i dylematach młodych ludzi, stojących u progu dorosłego życia, wystąpił w roli Rafała, jednej z pierwszoplanowych postaci. Wyświetlano go na targach Marché du Film podczas 67. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes, a na ekranach kin pojawił się 23 maja 2014. W 2018 wystąpił w roli Tarzana w spektaklu Jaskiniowcy autorstwa i w reżyserii Marka Rębacza. W produkcji warszawskiego Teatru Gudejko Dwoje na huśtawce autorstwa Williama Gibsona u boku Anny Dereszowskiej (Gieselle Rosa) zagrał postać Jurka Rajskiego. Wystąpił w jednej z reklam sieci telefonii komórkowych Heyah. W 2014 zrealizował cykl Total forma emitowany w programie Pytanie na śniadanie. Ze związku z aktorką Martą Juras ma syna Antoniego (ur. 2011). Obecnie związany jest z aktorką Adrianą Kalską. Prywatnie odrestaurowuje stare meble.

Mój autograf od aktora: 

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Dorota Stalińska

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Doroty Stawińskiej. Niestety nie mam zdjęcia z aktorka.

O aktorce.

Dorota Janina Stalińska - urodziła się 1 czerwca 1953 roku  w Gdańsku. Polska aktorka teatralna i filmowa, samorządowiec. Absolwentka III Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku (rocznik 1972). W 1976 ukończyła PWST w Warszawie. Grała w „Teatrze na Woli” (1976–1981). Laureatka prestiżowych nagród, m.in. Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego tygodnika „Ekran”. W 1976 debiutowała w filmie (Człowiek z marmuru), w 1980 zagrała główną rolę w filmie Bez miłości. W 2001, podczas VI Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach, odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd. Wydała trzy tomiki wierszy: Pożyczone natchnienie, Niewierny czas i Agape. W latach 1994–1998 zasiadała w Radzie Miasta Milanówka, była też radną Sejmiku Samorządowego Województwa Warszawskiego. W 2014 została radną Sejmiku Województwa Mazowieckiego z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego. W 2015 z listy tej partii bez powodzenia kandydowała do Sejmu. W 2018 nie została ponownie wybrana do sejmiku. W 2019 objęła mandat jako kolejna osoba z listy, zastępując wybraną do Sejmu Bożenę Żelazowską[3]. Jest trzecią osobą spośród Polaków, obok Lecha Wałęsy i Jana Pawła II, których zdjęcia pojawiły się na okładce amerykańskiego tygodnika „Newsweek”. We wrześniu 1984 tygodnik ten opublikował materiał o światowej popularności fitnessu. Fotoreportaż z Polski przygotował Chris Niedenthal, a jedno ze zdjęć z tej sesji – Doroty Stalińskiej skaczącej na skakance na tle warszawskiego blokowiska – ze względu na walory reporterskie umieszczono na okładce. Jest córką prof. Janusza Stalińskiego, rektora Politechniki Gdańskiej i Karoliny z domu Bochniewicz (1920–1979). Była żoną aktora Krzysztofa Kołbasiuka. Ma syna, Pawła (ur. 21 maja 1989 w Warszawie), z którym mieszka w Milanówku.

Mój autograf od aktorki: 

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Jarosław Gajewski

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Jarosława Gajewskiego. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem.

O aktorze:

Jarosław Gajewski - urodził się 18 lutego 1961 roku w Skierniewicach. Polski aktor teatralny i filmowy, profesor sztuk teatralnych (2008), profesor zwyczajny Akademii Teatralnej (2012) i jej wieloletni prorektor (1993–1999 oraz 2002–2008), Zastępca Dyrektora Naczelnego – Dyrektor Artystyczny Teatru Polskiego w Warszawie (2011–2016). W 1984 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Zadebiutował w teatrze 10 maja 1984. Aktor scen stołecznych: Teatru Polskiego (1984–1987), Teatru Dramatycznego (1987–2003) i Teatru Narodowego (2003–2010 i od 2016).

Mój autograf od aktora: 

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Antonina Choroszy

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Antoniny Choroszy. Niestety nie mam zdjęcia z aktorką.

O aktorce:

Antonina Choroszy - urodziła się 30 listopada 1964 we Wrocławiu. Polska aktorka filmowa i teatralna. Ukończyła Pomaturalne Studium Kosmetyczne w Poznaniu, a w roku 1992 Wydział Aktorski we Wrocławiu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Od 1991 roku jest aktorką Teatru Nowego im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu. Jest dyslektyczką.

Mój autograf od aktorki:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Martyna Kliszewska

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Marty Kliszewskiej. Niestety nie mam zdjęcia z aktorką.

O aktorce: 

Martyna Kliszewska - urodziła się 7 sierpnia 1974 roku w Wodzisławiu Śląskim. Polska aktorka i malarka. Absolwentka wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie na wydziale aktorstwa, Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi na wydziale Malarstwa i Grafiki - studia podyplomowe, a także Wydziału Form Użytkowych w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Bielsku-Białej. Zadebiutowała w 1999 rolą Młodej w Proroku Ilji T. Słobodzianka w reżyserii M. Grabowskiego w Teatrze Nowym w Łodzi, z którym to teatrem związana była do 2005 roku. Grała również w Teatrze STU w Krakowie oraz w Teatrze Kamienica w Warszawie. Maluje obrazy, tworzy tkaninę artystyczną oraz asamblaż. W 2005 roku wystawiała swoje prace w krakowskiej galerii RED, współpracowała również z galerią sztuki użytkowej Opera w Warszawie[1]. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, we Włoszech, Francji oraz w Niemczech. Jest laureatką nagrody Lwica Biznesu 2017 a także Diament Kobiecego Biznesu 2019 przyznawaną w plebiscycie Magazynu Law Business Quality. Jedna z bohaterek książki " Dziękuję ci za..." wydanej w Warszawie w 2019 r., a także " Kobiece twarze radlińskiej historii" Radlin 2018.

Mój autograf od aktorki:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Adam Giza

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Adama Gizy. Niestety nie mam zdjęcia z prezenterem.

O prezenterze:

Adam Giza - urodził się w 1988 roku. Jest prezenterem telewizyjnym. Znany między innymi z programów „Pytania na śniadanie” w TVP2 oraz z „Wstaje dzień” w TVP Info. Oprócz pracy w telewizji publicznej prowadzi również własną-jednoosobową firmę oraz jest częścią spółki, którą prowadzi z kolegą.

Mój autograf od prezentera:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Marcin Czyżewski

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Marcina Czyżewskiego. Niestety nie mam zdjęcia z piosenkarzem.

O piosenkarzu: 

Marcin Czyżewski - polski piosenkarz i muzyk rockowy. Z piosenką Some Part Of Me wystąpił na Sopot Festival 2009, gdzie jego wystep spotkał sie z rewelacyjnym przyjeciem jurorów oraz publiczności. Marcin Czyżewski to osoba, która stale wykorzystuje swoją „Szansę na sukces”. Dostał ją w 1998 roku, gdy – po raz pierwszy wygrał program Elżbiety Skrętkowskiej śpiewając piosenkę Ireny Santor „Powrócisz tu”. W programie tym brał udział wielokrotnie. Najbardziej zapamiętany był jednak z odcinka specjalnego „Przeboje Europy”, który wygrał śpiewając piosenkę Robbiego Williamsa pt.: „Angels”. Warto podkreślić, że miał wtedy do pokonania zwycięzców z ostatnich 12 lat. Nagrodą był kontrakt z firmą fonograficzną na nagranie p „Szansa na Sukces” to nie jedyny program muzyczny, jaki wygrał. Występował też w show telewizji TVN "Zostań gwiazdą", w którym Robert Janson, znany ze swoich surowych wypowiedzi tak ocenił Marcina: "Świetnie prowadzony głos, pełen profesjonalizm i duże słowa uznania". Zaśpiewana przez niego piosenka z repertuaru Robbiego Williamsa na długo utkwiła w pamięci widzów, a on sam niejednokrotnie porównywany był do największej gwiazdy pop-rocka. Sukcesy, jakie odniósł w programach telewizyjnych zaowocowały współpracą w znanym zespole. Pierwszym zespołem, w jakim śpiewał i grał na gitarze był „Sędzia Dred”. Współtworzył zespół z muzykami z zespołu „Dab”, legendarnym twórcą polskiego reggae i zespołu De Mono. Potem przyszedł czas na „Oddział Zamknięty”, z którym nagrał płytę "Co na to ludzie" i zagrał około 200 koncertów w całej Polsce. Po trzech latach przyszedł czas na rozstanie z zespołem. Przyszedł wtedy czas na własne projekty. W 2006 roku wyjechał do Francji, gdzie zdobywał paryskie kluby i tamtejszą publiczność. Zyskał wielu fanów na open stage w „Le Soir”. Po powrocie do Polski współpracuje m.in.: z zespołem Emigranci, Iwoną Węgrowską oraz Patrycją Kosiarkiewicz. Nagrywa również swój solowy materiał, rezultat wkrótce - premiera debiutanckiej płyty odbędzie się w październiku 2009 roku.

Mój autograf od piosenkarza:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Victor Borsuk

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Victora Borsuka. Niestety nie mam zdjęcia ze sportowcem.

O sportowcu:

Victor Borsuk - urodził się 13.01.1989 w Sztokholmie, w Szwecji. Jego przygoda ze sportami wodnymi zaczęła się w 1995 roku, gdy rodzice zabrali go na Półwysep Helski i nauczyli pływać na windsurfingu. Wtedy narodziła się jego miłość do sportów wodnych. Osiem lat później, jako 14-latek, zaczął pływać na kitesurfingu. Nauka nie była łatwa, ale po pierwszych udanych halsach poczuł, że to właśnie ten sport jest jego życiową pasją. W dwa lata został Wicemistrzem Polski, po 3 latach zaczął wygrywać już wszystkie najważniejsze zawody w Polsce. Victor jest najbardziej utytułowanym zawodnik freestyle'u w Polsce. Na kite’owym podium Pucharu Świata i Europy oraz w kraju stawał kilkadziesiąt razy. Był siedmiokrotnie Mistrzem Polski i czterokrotnie Wice Mistrzem Polski. Od zawsze była to jego pasja. Już w wieku 15 lat montował swoje pierwsze filmy na komputerze. Z czasem jednak pochłonęły go obowiązki i do filmu i fotografii mógł wrócić dopiero w wieku 24 lat. Zainspirowany przyjaciółmi, którzy kręcili z nim pierwsze profesjonalne filmy kitesurfingowe i robili mu zdjęcia zaczął coraz bardziej interesować się tymi dziedzinami. W 2012 kupił swój pierwszy profesjonalny aparat - Canona 550D z obiektywem KIT'owym (w prostych słowach - takim nienajlepszym dorzucanym w zestawie do aparatu). Dzisiaj taki zestaw kosztuje 500 zł na rynku wtórnym - wtedy kosztował 2200 zł. Z czasem jego hobby coraz lepiej mu wychodziło. Korzystając z zasady, że wszystko znajdziemy w internecie, spędził tysiące godzin na oglądaniu tutoriali (poradników). Korzystając z łatwości w nawiązywaniu kontaktów zadawał wiele pytań. Na swojej drodze trafił na takie osoby jak Adam Borys, Marta Dębska, Darek Orlicz i Mateusz Jazowski, którzy chętnie dzielili się z nim wiedzą i szybko przyspieszyli jego rozwój. Kiedy w 2017 roku Victor zajął się mediami społecznościowymi jego umiejętności zaczęły wzrastać. Pasja stała się pracą (tak jak wcześniej kitesurfing), a profesjonalne materiały stały się jego wizytówką. Rozwinięcie nowej pasji i zrobienie z niej zawodu, który kocha ponownie utwierdziło go w przekonaniu, że jeżeli czegoś bardzo chcemy to można to osiągnąć. To była długa droga w trakcie której wielokrotnie się poddawał, aparat leżał w szafie przez wiele miesięcy, a kadry były nie do zaakceptowania. Jednak każda droga wymaga ogromnej pracy i dzisiaj widać to w materiałach Victora. Chętnie dzieli się swoją wiedzą w mediach społecznościowych, bo zawsze cenił gdy ludzi dzieli się tą wiedzą z nim. Jest absolwentem Uniwersytetu gdańskiego, magistrem ekonomii i co ciekawe osobą uprawioną do zasiadania w radach nadzorczych spółek Skarbu Państwa. Utrzymuje się sam od 17 roku życiu, pozyskując środki do życia i spełniania swoich pasji ze sponsoringu, biznesu i freelancing’u. Nie boi się żadnych wyzwań i dlatego stara się inspirować wszystkich swoją pasją, ciężką pracą i zachęcać do bycia odważnym. Niszowy sport to trudna droga w kontekście biznesu, dlatego Victor musiał bardzo szybko zarobić na swoje życie i pasję. W wieku 18 lat jego tata zbankrutował pozostawiając mu w rękach pasję i wypracowaną determinację. W tym samym czasie Victorowi udało się podpisać pierwsze kontrakty sponsorskiego z takimi firmami jak Diverse, Ford i Polomarket. To pozwoliło mu opłacić życie w trakcie pierwszego roku na studiach ekonomicznych. Bardzo szybko okazało się, że ulotność kontraktów sponsorskich (najczęściej rok współpracy) i łatwość kontuzji zmusiło go do poszukania alternatywnych źródeł zarabiania na życie. Tak zaczęła się jego przygoda z Zochą Czyściochą, czyli serwisem sprzątającym na półwyspie helskim. Dziewczyny ubrane jak pin-up girls jeździły na nietuzinkowych rowerach Chrystler z szerokimi kierownicami, przyczepionymi wózkami i sprzątały przyczepy na półwyspie helskim. Równocześnie Victor rozpoczął swoje pierwsze obozy sportowe Borsuk Camps (był na nich opiekunem, organizatorem i trenerem) i zajął się dystrybucją sprzętu kitesurfingowego Naish. Te wszystkie działania połączone z zawodowym uprawianiem sportem oraz studiami dziennymi spowodowały, że wylądował w szpitalu. Nie poddając się jednak szybko połączył siły ze szkołą Kite Park i zaczął pierwsze wspólne wyjazdy kitesurfingowe po całym świecie. Na swojej drodze wielokrotnie korzystał z różnych okazji na zarobienie i zgodnie z zasadą ojca : ,,najpierw mów tak, a potem zastanów się jak to zrobisz" zorganizował wiele eventów, wyjazdów integracyjnych, a nawet przeprowadził kampanie reklamowe. Te doświadczenia spowodowały, że kiedy zajął się mediami społecznościowymi w rok rozwinął wszystkie platformy internetowy (Instagram, Facebook, YouTube). Spędził kolejne tysiące godzin czytając, testując i dokształcając się w zupełnie nowej dziedzinie. Dzisiaj ma przyjemność współpracować z markami jako ambasador, influencer, fotograf, a nawet producent filmowy. Dzięki doświadczeniu zebranym we własnym biznesie wie jak ważne jest, aby projekty były przygotowane ,,na wczoraj", na czym polega profesjonalizm, wychodzenie z inicjatywą i dobre wyeksponowanie partnerów w sposób widoczny, a zarazem ze smakiem. Kompleksowo organizuje każde powierzone mu zadanie i prawdopodobnie dlatego partnerzy współpracują z nim przez lata.

Mój autograf od sportowca:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Marek Włodarczyk

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki zdobyłam od Marka Włodarczyka. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem.

O aktorze:

Marek Roman Włodarczyk - urodził się 6 października 1954 roku  w Łodzi. Polski aktor telewizyjny, filmowy i teatralny. Urodził się w Łodzi. Od dzieciństwa pasjonował się kinem, podglądając filmy przez dziurę w ścianie z salą projekcyjną, która sąsiadowała z jego rodzinnym domem. W 1977 ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWSTiTv w Łodzi. Na studiach zagrał w filmie reklamowym, który nakręcono na Mazurach. Na planie poznał niemieckiego operatora, który zaprosił go do Berlina. W 1977 po raz pierwszy odwiedził Berlin Zachodni. Rok później zadebiutował na dużym ekranie w dwóch filmach: Sowizdrzał świętokrzyski (1978) u boku Beaty Tyszkiewicz i Wesela nie będzie (1978) jako Antek. W 1980 występował w teatrach: Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach i im. Stefana Jaracza w Łodzi. Pojawił się potem w filmie psychologicznym Karabiny (1981) z Ignacym Gogolewskim w roli głównej. Mając trzymiesięczną przerwę w teatrze, pojechał w 1981 do Berlina. Od 1 stycznia 1982 dostał angaż w Teatrze Narodowym w Warszawie, ale gdy zaczął się stan wojenny, pozostał w Berlinie. Dorabiał przez półtora roku w warsztacie samochodowym jako mechanik. Ostatecznie osiedlił się w Niemczech, gdzie kontynuował aktorską karierę. Grał przede wszystkim w filmach telewizyjnych i serialach. W 1983 zadebiutował w teatrze; przez dziesięć lat występował na deskach teatrów w Hamburgu, Berlinie i Monachium. Był wykładowcą na uniwersytecie w Berlinie i Strasburgu, gdzie uczył młodzież sztuki aktorskiej. Po sukcesie roli komisarza Adama Zawady w serialu TVN Kryminalni (2004–2008) zdecydował o powrocie do Polski. Był uczestnikiem programów rozrywkowych TVN: Taniec z Gwiazdami (2008) i Agent – Gwiazdy (2017)[4]. Jego pierwszą żoną była aktorka Grażyna Dyląg. Mają syna Patryka (ur. 1987). Następnie związał się z niemiecką aktorką Karen Friesicke[5], z którą ma dwóch synów, Vincenta i Simona. Z rodziną zamieszkał w Hamburgu, skąd w 2005 tymczasowo przeprowadzili się do Polski. W 2007 powrócili na stałe do Niemiec. Para pozostała w separacji. 25 grudnia 2015 Karen Friesicke popełniła samobójstwo. Według informacji podanych przez jej rodzinę, kobieta cierpiała na depresję.

Mój autograf od aktora:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Beata Kozidrak

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf od Beaty Kozidrak. Niestety nie mam zdjęcia z piosenkarką.

O piosenkarce: 

Beata Elżbieta Kozidrak - urodziła się  4 maja 1960 w Lublinie. Polska piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka, członkini Akademii Fonograficznej ZPAV. Jest współzałożycielką oraz wokalistką zespołu Bajm. Posiada czterooktawową skalę głosu oraz osiąga rejestr gwizdkowy. Urodziła się jako najmłodsze z trojga dzieci. Matka prowadziła dom, a ojciec przedsiębiorstwo budowlane. W szkole podstawowej uczyła się gry na skrzypcach. Ponadto przez sześć lat uczęszczała na zajęcia ogniska baletowego, po czym dostała propozycję kontynuowania nauki w Warszawie, na co zgody nie wyrazili rodzice. W liceum trenowała szermierkę i gimnastykę artystyczną, ale porzuciła je dla śpiewania. Na scenie debiutowała, śpiewając w chórze szkolnym oraz zespołach działających przy III Liceum Ogólnokształcącego im. Unii Lubelskiej w Lublinie, do którego uczęszczała. Wspólnie z bratem Jarosławem, wokalistą i gitarzystą, zaczęła wówczas występować w lokalnych domach kultury i klubach studenckich. Po poszerzeniu składu o przyszłego męża, wokalistę Andrzeja Pietrasa oraz o gitarzystę Marka Winiarskiego, na początku 1978 powstał zespół Bajm, grający wtedy akustyczną muzykę, w nurcie piosenki turystyczno-harcerskiej. Stopniowo poszerzano skład oraz instrumentarium zespołu. Po kilku wygranych lokalnych przeglądach Bajm wystąpił na konkursie debiutantów Krajowego Festiwalu Piosenki w Opolu, który rozpoczął ogólnokrajową karierę zespołu. Wraz z Bajmem wydała 10 albumów studyjnych, które rozeszły się łącznie w nakładzie ponad 2,5 mln egzemplarzy. Teksty do wszystkich piosenek tworzyła samodzielnie. Wspólnie z zespołem wylansowała przeboje, takie jak: „Piechotą do lata”, „Józek, nie daruję ci tej nocy”, „Co mi Panie dasz”, „Nie ma wody na pustyni”, „Małpa i ja”, „Dwa serca, dwa smutki”, „Biała armia”, „Ta sama chwila”, „Dziesięć przykazań”, „Szklanka wody” czy „Myśli i słowa”. Równorzędnie z graniem w zespole, występuje solowo oraz bierze udział w innych projektach muzycznych. Pierwsze podejście do samodzielnej kariery miało miejsce w 1989, przedstawiła wówczas nagranie „Hurry My Love”, z którym wystąpiła fińskim festiwalu Midnight Sun w Lahti, zdobywając Grand Prix. Gorzej przyjęto ten utwór w Polsce, kiedy solowo wystąpiła jako gwiazda międzynarodowego festiwalu w Sopocie. Przystąpiła więc wówczas do nagrywania kolejnego albumu Bajmu (Biała armia), odkładając tym samym plany solowej kariery. W 1994 nagrała piosenkę „Tyle chciałem Ci dać” z grupą Universe na ich płytę Być przy Tobie. Pod koniec 1994, m.in. wspólnie z Krzysztofem Cugowskim i zespołem Vox, wzięła udział w nagraniu hymnu akcji charytatywnej „Pomóż dzieciom przetrwać zimę”, skomponowanego przez Abramka i Sota. Po podpisaniu w 1996 kontraktu płytowego z polskim oddziałem koncernu EMI ponownie zaplanowała prace nad pierwszym solowym albumem. Wszystkie nagrania skomponowali dla niej w tym celu byli członkowie Bajmu: Adam Abramek i Paweł Sot. W sierpniu 1998 zaprezentowała album, zatytułowany po prostu Beata, w którego nagraniu uczestniczyli muzycy waszyngtońskiej sceny jazzowej. Album doczekał się entuzjastycznych recenzji od krytyków, ponadto przyniósł Kozidrak dwie Nagrody Muzyczne Fryderyk oraz uzyskał status podwójnie platynowego, sprzedając się w nakładzie ponad 170 tys. egzemplarzy. Wydawnictwo promowała m.in. singlami „Siedzę i myślę” i „Taka Warszawa”, które stały się przebojami. W grudniu 2000 nagrała piosenkę „Rzeka marzeń”, skomponowany na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu W pustyni i w puszczy. W sierpniu 2003 zaprezentowała utwór „Stara baśń”, który nagrała w duecie z córką, Katarzyną Pietras, na potrzeby filmu Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem. W listopadzie 2005 wydała drugi solowy album pt. Teraz płynę, nad którym ponownie pracowała z Abramkiem i Sotem oraz muzykami waszyngtońskiej sceny jazzowej. Album utrzymany był w stylistyce solowego debiutu, był jednak bardziej melancholijny. Podobnie jak debiut, został entuzjastycznie przyjęty przez krytykę i uzyskał status podwójnie platynowej płyty za sprzedaż w nakładzie 60 tys. egzemplarzy. Płyta zaowocowała przebojami „Teraz płynę” i „Złota brama”. W 2006 za album odebrała statuetkę „Złoty Dziób” za wygraną w kategorii „najlepsza płyta roku” w plebiscycie organizowanym przez Radio WAWA. W lutym 2009 nagrana przez nią piosenka „Deszcz” w duecie Roberta Janowskiego znalazła się na płycie piosenkarza pt. Song.pl. W maju wydała singiel „Nie pytaj o miłość”, który stał się motywem przewodnim serialu telewizyjnego M jak miłość. W marcu 2010 ukazał się album Urszuli pt. Dziś już wiem z przebojem „Ten drugi”, do którego tekst napisała Kozidrak. W sierpniu 2011 wzięła udział w nagraniu charytatywnej piosenki „Mama Afryka”, wspólnie z Anną Marią Jopek, Stanisławem Soyką, Mieczysławem Szcześniakiem, Arturem Gadowskim, Majką Jeżowską i Anną Jurksztowicz. Utwór skomponował Krzesimir Dębski, a tekst napisał Andrzej Mogielnicki. Projekt ten wspomógł akcję pomocy UNICEF i Polskiej Akcji Humanitarnej dla głodujących w Somalii[5]. We wrześniu 2016 wydała swój trzeci solowy album studyjny pt.B3, który uzyskał status złotej płyty za sprzedaż ponad 15 tys. egzemplarzy. Stylistykę znaną z poprzednich płyt wzbogaciły brzmienia elektroniczne. Głównymi kompozytorami materiału byli sama Kozidrak oraz Marcin Limek. Album promowały single: certyfikowany złotem „Bingo” oraz notowane w pierwszej dwudziestce polskiego zestawienia airplay: certyfikowany podwójną platyną „Upiłam się Tobą”, „Niebiesko-zielone”, „Ruchome wydmy”, „Letni wiatr” i „Obok nas”. Na początku 2017 koncertowała w ramach solowej trasy koncertowej B3xclusive Tour, zorganizowanej w największych salach koncertowych w kraju[6]. Wystąpiła gościnnie w sitcomie Niania (2009) i polskim zwiastunie siódmego sezonu serialu Netflixa Orange Is the New Black (2019). Była trenerką chóru w programie rozrywkowym TVP2 Bitwa na głosy (2012) i kapitanką jury w programie Polsatu Śpiewajmy razem. All Together Now (2019). W lutym 2019 na deskach Teatru Współczesnego w Szczecinie premierowo wystawiono spektakl Być jak Beata w reżyserii Magdy Miklasz, opierający się na twórczości i życiu Beaty Kozidrak. Była żoną Andrzeja Pietrasa, współtwórcy i menedżera grupy Bajm. Mają dwie córki: Katarzynę Pietras (wokalistkę formacji Kashmir i Cate Likes Candy, ur. 7 grudnia 1981) i Agatę Pietras (ur. 22 września 1993).

Mój autograf od piosenkarki:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Jolanta Grusznic

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Jolanty Grusznic. Niestety nie mam zdjęcia z aktorką.

O aktorce:

Jolanta Grusznic - urodziła się 31 marca 1955 roku w Warszawie. Polska aktorka teatralna, filmowa i dubbingowa. W 1978 roku ukończyła PWST w Warszawie. Jej debiut teatralny odbył się 4 lipca 1978 roku. Aktorka w latach 1978-1985 występowała w Teatrze Nowej Warszawy, w latach 1985-1990 w Teatrze Narodowym w Warszawie. Obecnie jest aktorką warszawskiego Teatru Nowego.

Mój autograf od aktorki:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Mariusz Czajka

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Mariusza Czajki. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem.

O aktorze: 

Mariusz Czajka - urodził się 9 kwietnia 1961 roku  w Grudziądzu. Polski aktor teatralny, dubbingowy, telewizyjny i filmowy oraz prezenter telewizyjny. W 1985 roku ukończył PWST w Warszawie. Na początku lat 90. dubbingował postać Kaczora Donalda w wersji polskojęzycznej (możemy go usłyszeć w tej roli w serialu Kacze opowieści). Przez pewien czas prowadził program Maraton uśmiechu w stacji TVN. Od wielu lat jest działaczem teatru Studio Buffo w Warszawie. Prowadzi zajęcia na kierunku teatralnym w tymże teatrze dla dzieci i młodzieży w ciągu roku szkolnego. Podczas wakacji udziela się rolą nauczyciela na obozach teatralno-wokalnych pod patronatem Studia Buffo.

Mój autograf od aktora:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Andrzej Kulka

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Andrzeja Kulki. Niestety nie mam zdjęcia ze skrzypkiem.

O skrzypku: 

Konstanty Andrzej Kulka - urodził się 5 marca 1947 roku  w Gdańsku. Polski skrzypek wirtuoz, solista, kameralista, pedagog, ojciec Gabrieli Kulki. Jako siedemnastolatek otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Niccolò Paganiniego w Genui. Zdobywca I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Radiowym ARD w Monachium w 1966. Jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Urodził się w Gdańsku, a nie w Wolbromiu jak błędnie podają niektóre źródła (aczkolwiek jego rodzina wywodziła się z Wolbromia). Jego ojciec był śpiewakiem w chórze Opery Bałtyckiej, a matka pianistką-korepetytorką solistów w tymże teatrze. Naukę kontynuował w Państwowym Liceum Muzycznym u jednego z najwybitniejszych polskich pedagogów wiolinistyki Stefana Hermana, a następnie studiował w jego klasie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku. Już jako 17-letni stu­dent wystąpił po raz pierwszy z orkiestrą symfoniczną i uzy­skał dyplom z wyróż­nie­niem specjalnym na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Niccolò Paganiniego w Genui. Przełomowym momentem jego kariery było zwycięstwo w 1966, w Międzynarodowym Konkursie Radia Niemieckiego ARD w Monachium. Kon­cer­tował na obu pół­ku­lach (wszyst­kie kraje Europy, USA, Ameryka Południowa, Japonia, Australia). Od 1968 wystę­po­wał w duecie z Jerzym Marchwińskim oraz upra­wiał też kame­ra­li­stykę wraz ze Stefanem Kamasą, Romanem Jabłońskim i Jerzym Marchwińskim jako czło­nek Kwartetu Polskiego Radia i Telewizji. 26 marca 1971 uzyskał dyplom ukończenia studiów wyższych z wynikiem bardzo dobrym z najwyższym wyróżnieniem. Od 1994 jest profesorem i Kierownikiem Katedry Instrumentów Smyczkowych na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie oraz wykładowcą kursów mistrzowskich. Profesor wizytujący gdańskiej Akademii Muzycznej. Zasiada w jury w wielu prestiżowych konkursach skrzypcowych m.in. w 2006 w Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Josepha Joachima oraz wielokrotnie jako przewodniczący i członek Międzynarodowego Konkursu Młodych Skrzypków im. Karola Lipińskiego i Henryka Wieniawskiego w Lublinie oraz Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. W 2010 ukazała się książka wydana pod patronatem Prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza, z cyklu wywiadów ze znanymi gdańszczanami, Barbary Kanold Spłacam dług. Jest to swoisty zapis rozmowy, jaką publicystka Gazety Wyborczej Trójmiasto przeprowadziła ze światowej sławy skrzypkiem Konstantym Andrzejem Kulką. Wykonał ponad 2000 recitali i koncertów z towarzyszeniem orkiestry na całym świecie. Grał ze słynnymi orkiestrami, występował na festiwalach w Lucernie, Bordeaux, Berlinie, Brighton, Pradze, Barcelonie i in. Dokonał wielu nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych. Uprawiał również kameralistykę, bierze udział w wykonaniu i nagraniach polskiej muzyki współczesnej. Bierze udział w licznych tournée zagranicznych z polskimi orkiestrami. Jest głównie związany z Filharmonią Narodową. Współpracował m.in. z Berliner Philharmoniker, Chicago Symphony, London Symphony, English Chamber. W swoim repertuarze ma utwory od epoki baroku po romantyzm od Antonio Vivaldiego po Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego (I Koncert skrzypcowy), Henryka Hubertusa Jabłońskiego. Wystąpił także gościnnie w albumie Hat, Rabbit swojej córki Gaby Kulki. W 2014 obchodził jubileusz 50-lecia pracy twórczej.

Mój autograf od skrzypka: 

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Aleksandra Ziółkowska

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Aleksandry Ziółkowskiej. Niestety nie mam zdjęcia z pisarką.

O pisarce: 

Aleksandra Ziółkowska-Boehm lub: Aleksandra Ziolkowska-Boehm -  urodziła się 15 kwietnia 1949 roku w Łodzi. Polska pisarka, od 1990 mieszka w Stanach Zjednoczonych. Córka Henryka herbu Korczak i Antoniny z Laśkiewiczów, siostra starszego brata Henryka i młodszego Krzysztofa. Według wspomnieniowej książki „Ulica Żółwiego Strumienia”, miłość do książek wzbudził w niej ojciec, a podziw do pięknych głosów matka, która ponad 50 lat śpiewała w kościelnym chórze. Aleksandra Ziółkowska ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim (1968–1973), w 1978 r. obroniła doktorat nauk humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. 1972–1974 była asystentką i sekretarką Melchiora Wańkowicza; pisarz zadedykował jej Karafkę LaFontaine’a i zapisał w testamencie swoje archiwum. W 1975 r. przebywała w Oksfordzie na stypendium Oxford Language Centre. W latach 1977–1981 wchodziła w skład Redakcji Repertuaru Teatru Telewizji Polskiej, m.in. prowadziła biuletyn „Teatr Polskiej Telewizji”, organizowała konkursy na scenariusze. W 1981 wyjechała na kolejne stypendium zagraniczne (Ministerstwa Kultury rządu prowincji Ontario, Kanadyjsko-Polskiego Instytutu Naukowego w Toronto i Fundacji Adama Mickiewicza w Toronto), tym razem do Toronto. W 1985 uzyskała stypendium waszyngtońskiego Institute of International Education (Fulbright), w 1990 stypendium Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. Od 1990 mieszka w Stanach Zjednoczonych, w Wilmington. Regularnie odwiedza Polskę. 2006–2007 stypendystka Fulbrighta na wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Należy m.in. do Stowarzyszenia Autorów ZAiKS w Warszawie (od 1976), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1990), Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w Londynie (od 1994), Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (od 1991), Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce (od 1991), Polish American Historical Association (Central Connecticut State University, New Britain, od 2012), Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku (od 2012), Amerykańskiego PEN Clubu w Nowym Jorku (od 1998), Fulbright Association (od 2007). Od 2005 r. członek zarządu powstałej w 2001 roku Fundacji im. Stefana Korbońskiego w Waszyngtonie ; Członek Zarządu PUL Polski Uniwersytet Ludowy, Filadelfia (od 2015); Juror nagrody literackiej londyńskiego Związku Pisarzy na Obczyźnie (ZPPnO) (od 2011). Otrzymała m.in. nagrody: Miesięcznika Reporterów „Kontrasty” (1988), „Złoty Exlibris” Książnicy Pomorskiej (2001), The Delaware Division of the Arts Award in the Literature-Creative Nonfiction discipline (2006), Fulbright Award (2008), Nagrodę Literacką Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, Londyn 2007. 12 stycznia 2014 otrzymała medal Ignacego Paderewskiego nadany przez Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce (SWAP). W 2014 w konkursie przeprowadzonym przez portal „Historia Łodzi” pt. „Wybieramy najwybitniejszych łodzian” uzyskała 2 miejsce[6]. W 2014 roku – Nagrodę czytelników z Łodzi związanych z Księgarnią Wojskową im. Stefana Grota Roweckiego. Postanowieniem Prezydenta RP z 20 czerwca 2014 otrzymała Złoty Krzyż Zasługi (M.P. z 31 października 2014, poz. 983). W październiku 2014 otrzymała złotą odznakę Honorową Stowarzyszenia Ksiegarzy Polskich. W styczniu 2015 otrzymała Skalny Civic Achievement Award, [The Polish American Historical Association] (PAHA), Central Connecticut State University, New Britain; za promocję kultury polskiej za granicą Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015); Nagrodę literacką Fundacji im. Turzańskich (Toronto, 2015), Polish Heritage Society of Philadelphia Award (“in recognition for outstanding literary achievements”), (2018); Fundacja Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich – Wyrazy Uznania i Sympatii – (Warszawa, 30 października 2019 r.); Nagrodę "Świadek Historii" („w uznaniu szczególnych zasług w upamiętnianiu Historii Narodu Polskiego”, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2019). Podróże z moją kotką uzyskały nadany przez księgarzy tytuł „Książka Tygodnia” (22–23 grudnia 2002), Kaja od Radosława, czyli historia Hubalowego krzyża – nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (Londyn 2007), Otwarta rana Ameryki była nominowana do nagrody Angelus (2008), Dwór w Kraśnicy i Hubalowy Demon do nagrody Książka historyczna roku i do nagrody literackiej im. W. Reymonta (2010). Za tę książkę autorka otrzymała obywatelstwo honorowe gminy Sławno, także medal 25-lecia samorządu gminy Sławno, tytuł i statuetkę „Przyjaciela Szkoły im. Wandy i Henryka Ossowskich” w Kunicach. Autorka artykułów publikowanych m.in. w „Odrze”, „Arkuszu”, „Rzeczpospolitej”, „Przekroju”, „Polityce” , „Przeglądzie Powszechnym”, „Twoim Stylu”, „Voyage”, oraz pismach zagranicznych – „Zeszytach Historycznych” (Paryż), „Kulturze” (Paryż), „Nowy Dziennik” (Nowy Jork), „Nowy Kurier” (Toronto), „Sarmatian Review” (Houston), „Periphery” (Ann Arbor), „The Chesterton Review”, „Dialogue and Universalism”, „The Polish Review” (Nowy Jork). Jej stryjem był rzeźbiarz Korczak Ziółkowski, który w Dakocie Południowej rzeźbił w skałach pomnik wodza indiańskiego Szalonego Konia (po jego śmierci prace kontynuuje jego rodzina). Mąż: Norman Boehm (kuzyn Ingrid Bergman), autor: From a Small Town to the Big World (przedmowa: Aleksandra Ziolkowska-Boehm) ​ISBN 978-0-7618-68767​; syn: Tomasz Tomczyk (Thomas Tomczyk), dziennikarz, wydawca, założyciel i redaktor miesięczników Bay Islands Voice, Motmot Magazine, Paya Magazine, autor: Roatan Magic Hidden Jewel of the Western Caribbean ​ISBN 978-098297-140-6​.

Mój autograf od pisarki:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Marek Piekarczyk

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Marka Piekarczyka. Niestety nie mam zdjęcia z wokalistą.

O wokaliście:

Marek Józef Piekarczyk - urodził się 13 lipca 1951 roku w Poznaniu. Polski wokalista i autor tekstów, okazjonalnie aktor, a także osobowość telewizyjna. Znany z występów w zespole muzyki rockowej TSA, którego był członkiem, z przerwami od 1981 do 2018 roku. W latach 1990–1991 członek formacji Balls' Power. Prowadzi także solową działalność artystyczną. Karierę muzyczną rozpoczął w 1969, występował w zespołach Biała 21. i Sektor A. Na początku lat 80. został wokalistą zespołu TSA. Od 1982 zaczęli wydawać płyty długogrające, a ich utwory zajmowały czołowe miejsca na listach przebojów. Grupa została uznana za prekursora heavy metalu w Polsce. Razem z zespołem Piekarczyk wystąpił na ok. 1000 koncertach w Polsce, USA, Kanadzie, Belgii, Holandii, Czechosłowacji, Rosji, Francji, Finlandii, Litwie, Białorusi, Ukrainie i Niemczech. W 1986 rozpoczął współpracę z Jerzym Gruzą i Teatrem Muzycznym w Gdyni, gdzie zagrał rolę Jezusa w rock-operze Jesus Christ Superstar. Zespół TSA był tam współtwórcą opracowania muzycznego i wykonywał z orkiestrą teatru wszystkie partie instrumentalne. Odbyło się ok. 200 spektaklów w Polsce i za granicą (USA, Kanada, Finlandia, Rosja). Ostatni spektakl miał miejsce 4 czerwca 1999 w Gdyni na Skwerze Kościuszki jako plenerowe widowisko dla wielotysięcznej widowni, z okazji przyjazdu papieża Jana Pawła II. W latach 1990–1991 śpiewał w bocheńskim zespole Balls’ Power, z którym nagrał płytę pt. XES. W latach 1992–1998 mieszkał z rodziną w Nowym Jorku, gdzie, oprócz pracy w różnych zawodach, koncertował z miejscowymi artystami i występował na koncertach dla amerykańskiej Polonii. W 1994, po śmierci Ryszarda Riedla zorganizował koncert charytatywny dla jego rodziny pod hasłem „Nasz Rysiek Kochany”. Zorganizował również koncert charytatywny dla polskich muzyków poszkodowanych podczas powodzi w 1997. Po powrocie z USA stworzył projekt Marek Piekarczyk i Przyjaciele i wyruszył w trasę koncertową po Polsce. W 2000 przyłączył się do projektu „Dom Muzyki” wspomagający budowę Domu Muzyki dla Artystów Niepełnosprawnych. W ramach tego projektu współpracował też z Andrzejem „e-mollem” Kowalczykiem i wziął udział w kilkunastu koncertach i w nagraniu płyty-cegiełki Trans-formacje – Oddział Otwarty, a także w następnym wydawnictwie pt. Dom Muzyki. Po reaktywowaniu TSA w oryginalnym składzie został wokalistą i autorem tekstów z płyty Proceder, która ukazała się w kwietniu 2004 pod szyldem wydawnictwa Metal Mind Productions. W marcu 2007 ukazała się płyta pt. Yugopolis, na której pojawiły się m.in. dwa utwory (Gdzie jest nasza miłość i Czy pamiętasz?), współtworzone i zaśpiewane przez Piekarczyka. Płyta osiągnęła status złotej już w pierwszym dniu sprzedaży. W 2007 muzyk przyłączył się gościnnie do projektu muzycznego Night Rider Symphony, z którym w 2008 wystąpił w chicagowskim Harris Theater na koncercie z okazji jubileuszu XX-lecia Festiwalu Filmu Polskiego w Ameryce. Impreza odbyła się pod patronatem burmistrza miasta Chicago i Gubernatora Stanu Illinois. 24 października 2009 wydał solowy album studyjny pt. Źródło, której motto („Kto ma dostęp do źródła, nie czerpie z kałuży”) zakładało powrót do muzycznych korzeni artysty. 25 sierpnia 2013 wystąpił w koncercie Lata Zet i Dwójki w Uniejowie, wykonał wówczas utwór „Czy pamiętasz” i razem z Edytą Górniak i Marią Sadowską, piosenkę „Tysiące głosów”, napisaną przez Marka Kościkiewicza na potrzeby promocji trzeciej edycji programu The Voice of Poland]. 24 marca 2018 w Gostyniu zagrał ostatni koncert z zespołem TSA. 30 czerwca zagrał ( z Tadeuszem Apryjasem i Jackiem Borowieckim) po raz pierwszy po rozstaniu z TSA koncert akustyczny w Warszawie (utwory z albumu Źródło). W latach 2013–2014 zasiadał w jury programu TVP2 The Voice of Poland]. W 2019 został trenerem w pierwszej polskiej edycji programu The Voice Senior. W latach 2016–2018 współprowadził w rozgłośni radiowej RMF FM audycję Buntownik z wyboru. Od września 2018 razem z Marcinem Jędrychem jest gospodarzem programu Rockandrollowa historia świata. 15 czerwca 2013, podczas Dni Bochni 2013, odebrał z rąk burmistrza Bochni oficjalną statuetkę i dokument przyznający mu tytuł Honorowego Ambasadora Królewsko-Górniczego Miasta Bochnia. W młodości dorabiał jako ceramik i zdun (budował piece elektryczne, węglowe i gazowe). Był też robotnikiem budowlanym, pracującym głównie przy stawianiu bloków mieszkalnych. W 1978 urodził mu się syn ze związku z jego partnerką Ewą. Chłopiec był wcześniakiem, który zmarł niedługo po porodzie. Kilka miesięcy po stracie dziecka para zawarła związek małżeński. W 1980 na świat przyszedł ich syn Maciej. Z tego samego związku ma jeszcze córkę - Sonię (ur. 1984). W 1998 małżeństwo artysty zakończyło się rozwodem. Od drugiej połowy lat 90. XX wieku mieszkał w USA, skąd po kilku latach wrócił do Polski. W 2002 poznał swoją drugą żonę, z którą pobrał się w 2008. Ma z nią syna, Filipa. W Stanach Zjednoczonych pracował jako elektryk i magazynier w centrum handlowym. Muzyk przez wiele lat leczył się na depresję. Jest wegetarianinem.

Mój autograf od wokalisty:

Autograf  załatwił mi mój chłopak. 

Sławomir Łosowski

Cześć !  

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Sławomira Łosowskiego. Niestety nie mam zdjęcia z muzykiem.

O muzyku: 

Sławomir Łosowski, właściwie Marek Sławomir Łosowski - urodził się 31 sierpnia 1951 rou  w Gdańsku. Polski muzyk, lider, główny kompozytor i założyciel zespołu Akcenty, przemianowanego w 1976 na Kombi. Gra na instrumentach klawiszowych, jest również autorem tekstów. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV. Ojciec perkusisty Tomasza Łosowskiego. Dzieciństwo spędził w pracowni rzeźbiarskiej ojca przy ul. Mariackiej w Gdańsku. Z wykształcenia jest technikiem-elektronikiem. Zasłynął tym, że przerobił sowieckie organy elektronowe Junost oraz wykonał do nich kilka własnych układów elektronicznych, dzięki czemu uzyskał możliwość kreowania zupełnie nowych brzmień. Do dzisiaj modyfikuje fabryczne syntezatory w poszukiwaniu własnych barw dźwięku, a jego instrumentarium wciąż fascynuje pasjonatów muzyki elektronicznej[potrzebny przypis]. Stworzył rozpoznawalny styl i brzmienie Kombi, jest kompozytorem takich przebojów jak: „Słodkiego miłego życia”, „Kochać cię – za późno”, „Przytul mnie”, „Wspomnienia z pleneru”, „Taniec w słońcu”, „Za ciosem cios” i „Nietykalni – skamieniałe zło”. Skomponował ponad 80 utworów. Jego kompozycja instrumentalna „Bez ograniczeń energii” była jedną z muzycznych czołówek TVP, w latach 1982–2007 otwierała program 5-10-15. Jesienią 1983 ukazała się na antenie radiowej Trójki piosenka Łosowskiego z tekstem Marka Dutkiewicza „Słodkiego miłego życia”. W roku 1984 piosenka ta podbiła publiczność XXI Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu; zespół wielokrotnie nią bisował i wygrał nagrodę publiczności. Stała się największym hitem w historii Kombi i do dzisiaj jest jego muzycznym logo. Zaliczana jest przez różne plebiscyty radiosłuchaczy do grona największych polskich przebojów okresu powojennego. W roku 1989 napisał kilka piosenek dla swojej córki Joanny, dla potrzeb programu Dyskoteka Pana Jacka (czyt. dżeka). W 1992 roku z przyczyn prywatnych (choroba żony – Łucji Łosowskiej, zmarłej 18 sierpnia 2015 r.) zawiesił działalność zespołu Kombi. W 2004 wznowił działalność zespołu występując początkowo jako Łosowski, następnie przyjął szyld Łosowski – lider Kombi, by od 2013 roku występować jako Kombi Łosowski, a od grudnia 2014 ponownie jako Kombi. 13 maja 2016 nakładem wydawnictwa In Rock ukazała się książka Kombi. Słodkiego miłego życia. Prawdziwa historia autorstwa Sławomira Łosowskiego oraz Wojciecha Korzeniewskiego. W 2019 roku muzyk obchodzi 50-lecie swojej działalności artystycznej, które uczcił koncertem Kombi w Muzycznym Studiu Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej. Na scenie gościnnie wystąpili również Leszek Możdżer, MC Silk, Andrzej Nowak i DJ Spox. Drugą po muzyce pasją Łosowskiego jest rysowanie. Swoje rysunki przekornie określa nazwą „gra-fika”. Rysuje od 3 roku życia, Najlepsze prace z dzieciństwa zachowały się dzięki jego ojcu Alfonsowi Łosowskiemu, który był artystą rzeźbiarzem, malarzem i rysownikiem, absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Publicznym debiutem Łosowskiego jako rysownika był album Tabu, na okładce którego wykorzystano „gra-fiki” muzyka. Miał kilkadziesiąt wystaw indywidualnych. Jest właścicielem studia nagraniowego SL Sound w gdańskiej dzielnicy Osowa. Drugą po muzyce pasją Łosowskiego jest rysowanie. Swoje rysunki przekornie określa nazwą „gra-fika”. Rysuje od 3 roku życia, Najlepsze prace z dzieciństwa zachowały się dzięki jego ojcu Alfonsowi Łosowskiemu, który był artystą rzeźbiarzem, malarzem i rysownikiem, absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Publicznym debiutem Łosowskiego jako rysownika był album Tabu, na okładce którego wykorzystano „gra-fiki” muzyka. Miał kilkadziesiąt wystaw indywidualnych. Jest właścicielem studia nagraniowego SL Sound w gdańskiej dzielnicy Osowa.

Mój autograf od muzyka:

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Józef Skrzek

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Józefa Skrzeka. Niestety nie mam zdjęcia z wokalistą.

O wokaliście:

Józef Franciszek[a] Skrzek - urodził się 2 lipca 1948 roku  w Siemianowicach Śląskich Michałkowicach. Polski multiinstrumentalista, wokalista i kompozytor, starszy brat Jana Skrzeka. Od najmłodszych lat pobierał lekcje gry na fortepianie. W 1967 ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Katowicach w klasie fortepianu (drugi instrument – skrzypce). W 1969 rozpoczął swoją karierę od tria Mariolaine & Swinging Soul Corporation, które towarzyszyło wokalistce z Indonezji Mariolaine. W tym samym czasie współpracował już z grupą Breakout oraz z mało znanymi grupami górnośląskimi Ślężanie i Ametysty. Na początku 1970 został oficjalnie stałym członkiem zespołu Breakout, który wspomagał grając na pianinie, gitarze basowej oraz śpiewając. Wraz z zespołem nagrał płytę 70a. Po kłótni z Józefem Hajdaszem, podczas meczu piłkarskiego, opuścił zespół w grudniu 1970. Już w kolejnym roku założył zespół Silesian Blues Band, w którym poza nim grali Apostolis Anthimos (gitara) i Jerzy Piotrowski (perkusja). W latach 1972–1973 trzej muzycy współpracowali z Czesławem Niemenem, Helmutem Nadolskim i Andrzejem Przybielskim pod nazwą Grupa Niemen, nagrywając kolejno albumy:
Strange Is This World (1972)
Ode to Venus (bez udziału Nadolskiego i Przybielskiego) (1973)
Niemen Vol. 1 i Niemen Vol. 2 (oba albumy połączono w reedycji CD jako „Marionetki”) (1973).
W 1974 reaktywował zespół Silesian Blues Band, który został przemianowany na SBB. W 1980 grupa rozpadła się, a Skrzek rozpoczął karierę solową (LPs: Pamiętnik Karoliny, Ojciec chrzestny Dominika, Ogród Luizy, Józefina itd). Przez następne lata zajmował się tworzeniem muzyki teatralnej i kościelnej, jednak co jakiś czas łączył się z muzykami tworząc na krótko zespoły bez większej historii, lub reaktywował SBB i występował okazjonalnie na różnych festiwalach. W 1993 gościnnie współpracował z zespołem Kat przy nagrywaniu albumu Ballady, grając na fortepianie utwory: „Legenda wyśniona”, „Delirium Tremens” i „Niewinność”. Muzyk zaprzyjaźniony jest z michałkowicką Szkołą Podstawową nr 13, gdzie często gra i śpiewa podczas różnych uroczystości. Często współpracuje z reżyserem Lechem Majewskim, z którym stworzył utwory muzyczne do filmów Majewskiego: Pokój saren (1997), Wojaczek (1999), Angelus (2001) oraz Młyn i krzyż (2010). W 2005 został laureatem Nagrody im. Wojciecha Korfantego, a w 2008 – Cegły Janoscha, nagrody przyznawanej przez czytelników katowickiego wydania „Gazety Wyborczej” za rozsławianie Górnego Śląska. 30 czerwca 2012 w Bydgoszczy odbyła się premiera pierwszego polskiego opartego na zasadach Teatru Tworzenia, awangardowego oratorium „Terrarium”; autorstwa Józefa Skrzeka i Jarosława Pijarowskiego. W 2013 roku został laureatem złotego Fryderyka za całokształt osiągnięć artystycznych. W sierpniu 2017 razem z J. Pijarowskim zostali laureatami nagrody ekspresjonistycznej FENIKS im. Tadeusza Micińskiego za ekspresję artystyczną i nowatorstwo formalne w bogatej twórczości muzycznej. 16 października 2017 roku z rąk wiceministra kultury Jarosława Sellina otrzymał złoty medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. 12 grudnia 2018 został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości. W 2019 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności.

Mój autograf od wokalisty: 

Autograf załatwił mi mój chłopak. 

Anna Powierza

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Anny Powierza. Niestety nie mam zdjęcia z aktorką.

O aktorce:

Anna Powierza - urodziła się 18 grudnia 1978 w Warszawie. Polska aktorka. Jest absolwentką Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie na wydziale filozofii i historii sztuki. Debiutowała na ekranie w 1994 epizodyczną rolą w filmie Panna z mokrą głową oraz serialu o tym samym tytule. W latach 1994–1995 grała Martę, córkę głównych bohaterów w serialu TVP Spółka rodzinna. Największą rozpoznawalność zapewniła jej rola Czesławy Kot-Kurzawskiej w serialu TVP1 Klan, w którym gra od 1997. Występowała w erotycznych sesjach zdjęciowych do czasopism „Playboy” i „CKM”. Brała udział w pierwszej edycji programu Gwiezdny Cyrk, w którym dotarła do finału i zajęła drugie miejsce. W marcu 2014 urodziła córkę, Helenę.

Mój  autograf od aktorki:

Autograf załatwił mi mój chłopak.