Bożydar Iwanow

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Bożydara Iwanowa. Oprócz niego mam również zdjęcie z komentatorem sportowym.

Krótko o komentatorze sportowym.

Bożydar Iwanow (ur. 18 lipca 1972 w Zabrzu) – polski komentator sportowy pochodzenia bułgarskiego. Absolwent VIII LO im. Marii Skłodowskiej-Curie w Katowicach i Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Swoją działalność jako dziennikarz zaczął w 1991 w TVP3 Katowice w programie „Strych” poświęconym muzyce heavymetalowej oraz podjął współpracę z Metal Hammerem. W czasie studiów rozpoczął pracę dziennikarską w katowickim ośrodku regionalnym Telewizji Publicznej. W 1997 był już w redakcji sportowej TVP w Warszawie. W 1998 roku przyszedł czas na pierwsze wyróżnienie: jako komentator TVP2 pojechał na mistrzostwa świata do Francji. Zaś rok później wystąpił w roli najmłodszego w historii telewizji polskiej sprawozdawcy sportowego finału europejskiego pucharu. W 1999 przeniósł się do nowo utworzonej stacji Wizja Sport. Na antenie Wizji Sport komentował eliminacje do mistrzostw świata, które zakończyły się powrotem Polaków na mundial po 16 latach nieobecności. Po upadku nadawcy, znalazł zatrudnienie w 2002 w Polsacie. Oprócz komentowania zajmuje się także prowadzeniem studia podczas meczów piłki nożnej. Na antenie Polsatu Sport komentuje oprócz Ligi Mistrzów także Eredivisie. W karierze komentatorskiej był już na trzech Mistrzostwach Świata w piłce nożnej w 1998 (TVP), 2002 i 2006 (Polsat). Komentował Mistrzostwa Europy 2008 oraz prowadził studio Euro 2008. Komentował również liczne spotkania Champions League. W 2006 roku został po raz pierwszy nominowany do nagrody "Dziennikarz Roku". Zaś w 2009 roku zajął wysokie trzecie miejsce w rankingu na najlepiej ocenianych komentatorów opublikowanym przez "Rzeczpospolitą". Jego ojciec jest Bułgarem. Bożydar Iwanow pisze również felietony do pisma muzycznego DJ Mag Polska, Tele Morele Bożydara Iwanowa w miesięczniku Piłka Nożna Plus oraz na polskim blogu Betfair.

Mój autograf ok komentatora sportowego:

Moje zdjęcie z komentatorem sportowym:

Za równo autograf jak i zdjęcie zdobyłam podczas 25 lecia telewizji Polsat.

Alosza Awdiejew

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Aloszy Awdiejewa. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem.

Krótko o aktorze:

Aleksy Awdiejew, również Alosza Awdiejew (ros. Алексей Алексеевич Авдеев, Aleksiej Aleksiejewicz Awdiejew) -  urodził się 18 lipca 1940 roku w Woroszyłowsku. Polski aktor filmowy, piosenkarz, językoznawca pochodzenia rosyjskiego. Do Polski przyjechał w 1967, a obywatelstwo polskie otrzymał w 1993. Mieszka w Bolechowicach pod Krakowem. Od 1975 związany jest z krakowskim kabaretem „Piwnica pod Baranami”, gdzie występuje w trio z Kazimierzem Adamczykiem (kontrabas) oraz Michałem Kaniewskim (gitara), śpiewając romanse rosyjskie i cygańskie oraz piosenki odeskie i żydowskie okraszone humorem. W latach 1975-1980 współpracował jako pianista z krakowskimi zespołami jazzowymi Beale Street Band i Playing Family. Od 1990 występuje w trio gitarowym z Kazimierzem Adamczykiem i Markiem Piątkiem, dając liczne koncerty w kraju i za granicą. Nagrywa płyty oraz programy telewizyjne i radiowe. Jest stałym felietonistą miesięcznika psychologicznego „Charaktery” i członkiem Rady Naukowej tego magazynu. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim (1972). W latach 1974–2001 pracownik naukowy Instytutu Filologii Wschodniosłowiańskiej UJ, gdzie pełnił funkcje wicedyrektora ds. studenckich (1994–1998) oraz kierownika Zakładu Języka Rosyjskiego (1996–2001). Od 2001 pracuje w Instytucie Rosji i Europy Wschodniej UJ, gdzie zajmuje się głównie pragmalingwistyką i gramatyką komunikacyjną. Członek Polskiego Towarzystwa Językoznawczego. W 1978 – doktor nauk humanistycznych (rozprawa: Interferencja foniczna w mowie rosyjskiej Polaków). W 1980 pracował w Trinity College w Dublinie jako visiting professor. Twórca koncepcji gramatyki komunikacyjnej. W 1986 doktor habilitowany. Od 2005 roku profesor nauk humanistycznych.

Mój autograf od aktora:

Autograf załatwił mi mój znajomy.

Janusz Onyszkiewicz

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Janusza Onyszkiewicza. Niestety nie mam zdjęcia z politykiem.

Krótko o polityku:

Janusz Adam Onyszkiewicz  - urodził się 18 grudnia 1937 roku we Lwowie. Polski polityk, matematyk, alpinista, himalaista i speleolog, dwukrotny minister obrony narodowej (w latach 1992–1993 i 1997–2000), poseł na Sejm X, I, II i III kadencji, poseł do Parlamentu Europejskiego VI kadencji (do 2007 wiceprzewodniczący PE, a od 2007 wiceprzewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych PE). W 1955 ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie, następnie studia na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1959–1961 pracował na stanowisku asystenta w Instytucie Maszyn Matematycznych PAN. W 1967 uzyskał stopień naukowy doktora (jego promotorem był Andrzej Stanisław Mostowski). Publikował artykuły naukowe z zakresu teorii mnogości i teorii modeli. W latach 1984–1986 był członkiem Senatu UW, a przez kolejne cztery lata wchodził w skład Rady Międzynarodowej Unii Historii i Filozofii Nauki. Wykładał gościnnie na uniwersytetach, m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji, Szwecji i Norwegii. Wyróżniony tytułem doktora honoris causa University of Leeds. Latem 1980 udał się do Szczecina, gdzie odbywał się strajk, ale nie został wpuszczony do stoczni, więc wrócił do Warszawy. W tym samym roku był jednym z założycieli Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Regionu Mazowsze, a następnie członkiem jego prezydium. Od 1981 do 1989 był krajowym rzecznikiem prasowym NSZZ „S” (m.in. ze względu na płynną znajomość języka angielskiego). W latach 80. zasiadał w komitecie wykonawczym związku. Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany, zwolniono go po około roku w grudniu 1982. W 1989 uczestniczył w negocjacjach Okrągłego Stołu jako rzecznik prasowy opozycji. Od 1989 do 1991 był członkiem Komitetu Wykonawczego Unii Międzyparlamentarnej. Wiosną 1990 został pierwszym cywilnym wiceministrem obrony narodowej, a w 1992 sekretarzem stanu w tym resorcie. W tym samym roku objął stanowisko ministra obrony narodowej, które zajmował do 1993. Pełniąc tę funkcję uczestniczył jednocześnie w pracach waszyngtońskiej Komisji Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych. Od 31 października 1997 do 16 czerwca 2000 ponownie stał na czele MON w rządzie Jerzego Buzka. Od 1989 do 2001 sprawował mandat posła na Sejm X, I, II i III kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” (w 1990 wstąpił do Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna), Unii Demokratycznej, a następnie Unii Wolności. Pełnił funkcje wiceprzewodniczącego Komisji Obrony Narodowej, członka Komisji Spraw Zagranicznych, delegacji polskiego parlamentu do Zgromadzenia Północnoatlantyckiego Unii Zachodnioeuropejska, a także do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. W 2001 nie został ponownie wybrany do Sejmu, UW nie przekroczyła progu wyborczego. W 1994 został prezesem Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego. W 2004 z listy UW został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego VI kadencji w okręgu małopolsko-świętokrzyskim liczbą 50 155 głosów (6,37%). Od 20 lipca 2004 do 16 stycznia 2007 zajmował stanowisko wiceprzewodniczącego Parlamentu Europejskiego z ramienia Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy. Objął następnie funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych, jest także członkiem Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony oraz Delegacji Białoruskiej PE. W 2009 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy komitetu Porozumienie dla Przyszłości – CentroLewica (jako kandydat Partii Demokratycznej – demokraci.pl). Zasiadał we władzach krajowych UD i UW. 4 marca 2006 wybrano go na przewodniczącego Partii Demokratycznej – demokraci.pl, funkcję tę pełnił do 10 stycznia 2009. Od 2010 był radcą w Ministerstwie Obrony Narodowej. W maju 2016 został przewodniczącym rady politycznej PD, a pół roku później objął tę funkcję w powstałej z przekształcenia PD Unii Europejskich Demokratów. Od 1957 zajmował się taternictwem, później również alpinizmem i himalaizmem. Uczestniczył w wyprawach w Himalaje, Karakorum, Hindukusz. Jako speleolog dokonał m.in. pierwszego zejścia na tzw. stare dno Jaskini Śnieżnej w Tatrach (1961, z Bernardem Uchmańskim i Krzysztofem Zdzitowieckim), co było ówczesnym rekordem głębokości w Tatrach. Brał udział w wyprawach speleologicznych do Związku Radzieckiego, Jugosławii, Bułgarii i Włoch. Pochodzi z rodziny pieczętującej się herbem Jacyna, dzieciństwo spędził w Przemyślu[6]. Pierwsza jego żona, Witosława Boretti-Onyszkiewicz, zginęła w 1967 przy wycofywaniu się z jaskini Cinckił w Gruzji, zaś druga – Alison Chadwick-Onyszkiewicz – w 1978 podczas ataku szczytowego na Annapurnę. Janusz Onyszkiewicz ożenił się po raz trzeci – z Joanną Jaraczewską, wnuczką Józefa Piłsudskiego. Ma pięcioro dzieci. Znany z wykorzystania roweru jako podstawowego środka transportu.

Mój autograf od polityka:

Autograf załatwił mi mój chłopak.

Piękny Roman

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Pięknego Romana. Niestety nie mam zdjęcia z muzykiem.

Krótko o muzyku:

Roman Lechowicz, pseud. Piękny Roman - urodził się 27 września 1963 w Ostrowie Wielkopolskim. Polski muzyk, gitarzysta zespołów Big Cyc i Czarno-Czarni. W 1985 dołączył do zespołu Rokosz Jacka „Dżej Dżeja” Jędrzejaka i Jarosława „Dżery’ego” Lisa. W 1988 trójka muzyków wspólnie ze Skibą utworzyła zespół Big Cyc. Od 1996 Piękny Roman, Dżej Dżej i Dżery wspólnie z wokalistą zespołu Bielizna – Jarkiem „Doktorem” Janiszewskim stworzyli nowy projekt muzyczny – Czarno-Czarni. Brał udział w nagraniach wszystkich płyt Big Cyca i Czarno-Czarnych.

Mój autograf od muzyka:

Autograf załatwił mi mój chłopak.

Renata Dancewicz

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Renaty Dancewicz. Niestety nie mam zdjęcia z aktorką. 

Krótko o aktorce:

Renata Dancewicz - urodził się 7 lutego 1969 roku w Lesznie. Polska aktorka, feministka oraz brydżystka. Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Lubinie. Dwa lata studiowała w łódzkiej PWSFTviT, do której dostała się za drugim podejściem. Przez rok studiowała prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Przez kilka sezonów występowała w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu. Debiutowała w 1993 jako Anka w Samowolce Feliksa Falka. W 2006 wystąpiła w trzeciej edycji programu Taniec z gwiazdami, w której tańczyła z Marcinem Olszewskim. Para odpadła w szóstym odcinku, zajmując szóste miejsce. Z biznesmenem i brydżystą Tomaszem Winciorkiem, ma syna Jerzego (ur. 15 września 2003). Sama również jest członkiem Polskiego Związku Brydża Sportowego z tytułem Mistrza Krajowego. W roku 2006 została odznaczona Brązowym Medalem PZBS. Deklaruje się jako ateistka i feministka. Popiera ruchy na rzecz prawa do aborcji. Popiera również prawa osób LGBT.

Mój autograf od aktorki:

Autograf załatwił mi mój chłopak.

Wanda Nowicka

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Wandy Nowickiej. Niestety nie mam zdjęcia z politykiem.

Krótko o polityku:

Wanda Hanna Nowicka - urodził się 21 listopada 1956 roku w Lublinie. Polska działaczka społeczna, feministka, polityk, z wykształcenia filolog klasyczny, przewodnicząca Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny. W latach 2011–2015 posłanka i wicemarszałek Sejmu VII kadencji. Ukończyła studia z zakresu filologii klasycznej na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1985–1993 pracowała jako nauczycielka łaciny i angielskiego w liceach ogólnokształcących w Warszawie. W 1990 była współzałożycielką Stowarzyszenia na rzecz Państwa Neutralnego Światopoglądowo Neutrum. W 1992 była wśród założycieli Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, została przewodniczącą tej organizacji. Współpracowała z holenderską Fundacją Kobiety na Falach, w 2003 inicjowała wizytę statku „Langenort” (pełniącego rolę gabinetu aborcyjnego) we Władysławowie. Brała udział w zakładaniu Społecznego Komitetu Organizacji Pozarządowych Pekin 1995. Pełniła funkcję koordynatorki sieci regionalnej ASTRA (Central and Eastern European Women’s Network for Sexual and Reproductive Health and Rights). W latach 1995–2002 udzielała się jako ekspertka Światowej Organizacji Zdrowia (w ramach programu dotyczącego ludzkiej rozrodczości). Brała udział w różnych międzynarodowych konferencjach poświęconych prawom człowieka. Zaangażowała się także w działalność Kongresu Kobiet, została członkinią rady programowej stowarzyszenia zorganizowanego na bazie tego ruchu. W 2009 Wanda Nowicka skierowała prywatny akt oskarżenia przeciwko działaczce katolickiej Joannie Najfeld, zarzucając jej pomówienie w związku z wypowiedzią: Organizacja pani Nowickiej jest częścią międzynarodowego koncernu, największego w ogóle, providerów aborcji i antykoncepcji. Pani po prostu jest na liście płac tego przemysłu. W 2011 sąd rejonowy w pierwszej instancji uniewinnił Joannę Najfeld od popełnienia tego czynu. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano na fakt kierowania przez Wandę Nowicką organizacją otrzymującą dotacje od międzynarodowego koncernu farmaceutycznego produkującego środki antykoncepcyjne oraz międzynarodowej organizacji pozarządowej zajmującej się produkcją i dystrybucją przyrządów przeznaczonych do wykonywania zabiegów przerywania ciąży. W 2012 sąd II instancji utrzymał w mocy zaskarżony przez Wandę Nowicką wyrok. W latach 1980–1981 była członkinią NSZZ „Solidarność”. Po 1989 zaangażowała się w działalność polityczną, współpracując z ugrupowaniami lewicowymi, pozostając osobą bezpartyjną. Kilkakrotnie bez powodzenia kandydowała w różnych wyborach parlamentarnych. W 1991 z listy Solidarności Pracy startowała do Sejmu, w 1997 ubiegała się o mandat senatora z ramienia Unii Pracy. W latach 1998–2002 piastowała mandat radnej sejmiku mazowieckiego I kadencji, była wybrana z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej jako przedstawicielka Polskiej Partii Socjalistycznej (nie znalazła jednak się wśród wyodrębnionej potem sejmikowej reprezentacji PPS). Nie uzyskała reelekcji w kolejnych wyborach samorządowych, startując z listy SLD-UP (bez rekomendacji konkretnej partii). W 2001 i 2005 bezskutecznie kandydowała odpowiednio na posła z listy SLD-UP oraz na senatora z ramienia komitetu SLD, z rekomendacji Unii Lewicy. W 2006 startowała z ramienia Polskiej Partii Pracy ponownie do sejmiku wojewódzkiego oraz na urząd prezydenta Warszawy, uzyskując 0,28% poparcia (1211 głosów), co dało jej ósme miejsce wśród dziesięciu kandydatów. W wyborach parlamentarnych w 2011 miała wystartować do Sejmu ponownie z listy SLD, ostatecznie została kandydatką z 2. miejsca na liście Ruchu Palikota w okręgu warszawskim. Zdobyła mandat poselski, uzyskując 7065 głosów. 8 listopada 2011 w drugim głosowaniu została wybrana na wicemarszałka Sejmu VII kadencji. 13 lutego 2013 została wykluczona z klubu poselskiego Ruchu Palikota, zachowała jednak stanowisko wicemarszałka Sejmu. 20 września tego samego roku ogłosiła powołanie stowarzyszenia Równość i Nowoczesność, które kilka miesięcy później dołączyło do koalicji Europa Plus. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 bezskutecznie ubiegała się o mandat w okręgu Warszawa I, uzyskując 7479 głosów. 21 lutego 2015 ogłosiła swój start w wyborach prezydenckich z ramienia UP. Jej kandydaturę poparły także Polska Lewica, PPS i Socjaldemokracja Polska. Nie zebrała jednak 100 tys. podpisów poparcia umożliwiających rejestrację jej kandydatury. W wyborach do Sejmu w 2015 nie uzyskała poselskiej reelekcji. Córka Kazimierza i Ireny. Jej mężem był Światosław Florian Nowicki. Wanda Nowicka ma trzech synów: Michał Nowicki jest aktywistą komunistycznym, Florian Nowicki jest politykiem Polskiej Partii Pracy, Tymoteusz Nowicki dwukrotnym zdobywcą Pucharu Świata w kick-boxingu. Deklaruje znajomość języków angielskiego, rosyjskiego i francuskiego, a także możliwość porozumienia się po niemiecku i włosku. Odznaczona greckim Orderem Honoru w randze Wielki Komandor. W 1994 była laureatką polskiej edycji konkursu Kobieta Europy, w 2000 otrzymała wyróżnienie Tęczowego Lauru. W 2005 odebrała nagrodę 100 tysięcy funtów od Fundacji Sigrid Rausing dla sieci ASTRA za wyróżniające się przywództwo, a w 2008 Nagrodę Uniwersytetu na Wygnaniu (University-In-Exile Award) od nowojorskiej New School for Social Research.

Mój autograf od polityka:

Autograf załatwił mi mój chłopak.

Krystyna Janda

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Krystyny Jandy. Niestety nie mam zdjęcia z aktorką.

Krótko o aktorce:

Krystyna Jolanta Janda - urodziła się 18 grudnia 1952 roku  w Starachowicach. Polska aktorka filmowa i teatralna, reżyserka, prozaiczka, felietonistka i piosenkarka; dyrektor artystyczny Teatru „Polonia” w Warszawie. Krystyna Janda jest absolwentką warszawskiego Państwowego Liceum Plastycznego. W 1975 ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Janda debiutowała już w czasie studiów rolą Maszy Kułyginy w dramacie Trzy siostry Antona Czechowa w reżyserii Aleksandra Bardiniego w Teatrze Telewizji w 1974; w tym samym roku zagrała rolę Manekina 34 w ulicznej grotesce scenicznej Bal manekinów Brunona Jasieńskiego w reżyserii Janusza Warmińskiego. W 1976 zagrała rolę Doriana Graya w Portrecie Doriana Graya Oscara Wilde’a w adaptacji Johna Osborne’a i reżyserii Andrzeja Łapickiego w Teatrze Małym w Warszawie. W latach 1976–1987 była aktorką Teatru Ateneum w Warszawie. Po raz pierwszy na ekranie pojawiła się w 1973 r. w serialu Czarne chmury jako dziewczyna tańcząca na chłopskim weselu, ale dopiero rola Agnieszki w filmie Andrzeja Wajdy Człowiek z marmuru (1976) była przełomem w jej karierze artystycznej. Grywa najczęściej postacie kobiet silnych i zdecydowanych o bogatym życiu wewnętrznym. Do najbardziej znanych należą jej role w filmach – oprócz Człowieka z marmuru – Człowiek z żelaza, Przesłuchanie oraz Kochankowie mojej mamy. Na estradzie Janda debiutowała w 1977 na XV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu piosenką Guma do żucia z muzyką i do słów Marka Grechuty. Od lat 80. gra nieprzerwanie w filmach kinowych i telewizyjnych oraz w sztukach teatralnych. Od 10 lat także reżyseruje w teatrze i telewizji. Ma na swoim koncie reżyserię filmu fabularnego Pestka, według kultowej powieści o miłości autorstwa Anki Kowalskiej. W teatrze zagrała około 60 ról od antyku przez Szekspira do współczesnego repertuaru teatralnego polskiego i światowego. Przy czym ma na swoim koncie sukcesy właściwie we wszystkich gatunkach scenicznych. Największym sukcesem była Medea Eurypidesa. Miała w swoim repertuarze wiele monodramów, z których każdy był sukcesem. Zagrała także około 45 ról od klasycznych do współczesnych w Teatrze Telewizji oraz około 50 ról w filmach fabularnych. Wystąpiła w 6 filmach Andrzeja Wajdy. Poza Człowiekiem z marmuru kontynuowała współpracę z reżyserem w jego kolejnych dziełach, jak np.: Człowiek z żelaza, Dyrygent, czy Bez znieczulenia. Jest laureatką wielu nagród przyznawanych w Polsce, jak i na świecie. Za rolę w filmie Przesłuchanie otrzymała Złotą Palmę na festiwalu w Cannes, a za rolę w filmie Zwolnieni z życia Waldemara Krzystka – Srebrną Muszlę w San Sebastián. Za rolę w filmie niemiecko-francuskim Laputa knerii Helmy Sanders-Brahms została nagrodzona na festiwalu w Montrealu. Gra, śpiewa, reżyseruje, pisze felietony, wydała 6 płyt i 5 książek. Wielokrotnie nagradzana jako najpopularniejsza i najbardziej ceniona aktorka w kraju. W roku 1998 w ankiecie „Koniec wieku” przeprowadzonej przez tygodnik „Polityka” została wybrana do grona najwybitniejszych aktorów XX wieku. W 2000 roku odbyła jedną z największych tras teatralnych w historii polskiego teatru (Sto twarzy Krystyny Jandy). W ciągu dwóch miesięcy zagrała 48 spektakli w 8 największych miastach Polski. W 2005 roku podjęła też – jako jedna z pierwszych – wyzwanie stworzenia własnego, prywatnego teatru w Warszawie, Teatru „Polonia”. Jest również fundatorką i Prezesem Zarządu Fundacji Krystyny Jandy na rzecz Kultury. 16 stycznia 2010 roku Fundacja Krystyny Jandy na rzecz Kultury świętowała otwarcie nowej sceny nazwanej Och-Teatr, mieszczącej się w Warszawie przy ulicy Grójeckiej w sali dawnego kina „Ochota”. W maju 2006 roku otrzymała nagrodę Medaille Charlemagne pour des Medias Européens (Medal Karola Wielkiego Europejska nagroda mediów) za wybitny dorobek aktorski, zaangażowanie w europejskie porozumienie między Wschodem i Zachodem oraz walkę o równouprawnienie kobiet. W tym samym roku za rolę Tonki Babić w spektaklu Ucho, gardło, nóż (w jej własnej reżyserii) została nagrodzona prestiżowym Feliksem Warszawskim. Pisuje felietony m.in. do magazynu „Poradnik Domowy”, a wcześniej także do miesięczników Pani oraz Uroda, występuje w reklamach telewizyjnych. Prowadzi blog. Zasiada w Radzie Nadzorczej Fundacji Okularnicy. We wrześniu 2015 roku na rynku pojawiły się kosmetyki sygnowane jej nazwiskiem. W latach 1974-1979 związana z aktorem Andrzejem Sewerynem. 5 stycznia 2008 zmarł jej mąż Edward Kłosiński, którego poślubiła w 1981 roku. Jest matką trójki dzieci: córki Marii Seweryn oraz dwóch synów, Adama i Jędrzeja Kłosińskich. Mieszka w podwarszawskim Milanówku.

Autograf załatwił mi mój chłopak.

Zbigniew Preisner

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Zbigniewa Preisnera. Niestety nie mam zdjęcia z kompozytorem.

Krótko o kompozytorze:

Zbigniew Antoni Preisner - urodził się 20 maja 1955 roku w Bielsku-Białej. Polski kompozytor muzyki filmowej oraz teatralnej, znany m.in. ze współpracy z Krzysztofem Kieślowskim, a także producent muzyczny. Właściciel Preisner Studio. Członek Francuskiej Akademii Sztuki i Techniki Filmowej. Preisner urodził się 20 maja 1955 w Bielsku-Białej. Uczył się grać na gitarze i fortepianie. Już w liceum zaczął komponować, nigdy jednak nie ukończył żadnej szkoły muzycznej. Samodzielnie uczył się grać – ze słuchu odtwarzał wysłuchane nagrania. Studiował historię oraz filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1977 rozpoczął współpracę z kabaretem literackim „Piwnica pod Baranami” w Krakowie. Pod wpływem Zygmunta Koniecznego zaczął pisać muzykę do „piosenek artystycznych”. Po sukcesach w Piwnicy rozpoczął współpracę ze Starym Teatrem w Krakowie. Potem przyszedł czas pierwszych kompozycji filmowych. W 1982 roku pracował nad Prognozą pogody razem z Antonim Krauzem, dzięki któremu poznał Krzysztofa Kieślowskiego. Film Bez końca zapoczątkował stałą współpracę z Kieślowskim. Razem ze scenarzystą Krzysztofem Piesiewiczem stworzyli telewizyjny cykl Dekalog (1988), Podwójne życie Weroniki (1991) oraz trylogię Trzy kolory (1993–1994). W części IX „Dekalogu”, „Trzech Kolorach – Niebieskim” i „Czerwonym”, oraz w „Podwójnym życiu Weroniki” można usłyszeć Elżbietę Towarnicką, której sopran brzmi na 12 płytach Preisnera. Śmierć Kieślowskiego (1996) uniemożliwiła realizację ich drugiego tryptyku: Niebo, Czyściec, Piekło. Dwukrotnie część swoich kompozycji do filmów Kieślowskiego Preisner podpisał pseudonimem – nazwiskiem fikcyjnego holenderskiego kompozytora Van den Budenmayera. Z początkiem lat dziewięćdziesiątych Preisner stał się znany na całym świecie. W tym okresie napisał muzykę do filmów wielu różnych reżyserów, m.in. do filmu Prominent Johna Irvina, do Zabawy w Boga brazylijskiego reżysera Hectora Babenco, do filmów Agnieszki Holland, do Skazy Louisa Malle, do filmu Kiedy mężczyzna kocha kobietę Luisa Mandokiego itd. W sumie skomponował muzykę do ponad 80 filmów. W 1994 zdobył Césara za muzykę do filmu Trzy kolory. Czerwony, w 1995 za kompozycję do filmu Jeana Beckera Élisa. W 1997 zdobył Srebrnego Niedźwiedzia na Festiwalu Berlińskim za Wyspę przy ulicy Ptasiej. Trzykrotnie (1991, 1992, 1993) został uznany za Najwybitniejszego Kompozytora Muzyki Filmowej przez Stowarzyszenie Krytyków Filmowych w Los Angeles. Kilka razy był nominowany do Złotego Globu: w 1992 roku za muzykę do filmu Zabawa w Boga oraz 1994 za Trzy kolory. Niebieski. 1 października 1998 w Teatrze Wielkim w Warszawie odbyła się prapremiera Requiem dla mojego przyjaciela (ponownie z udziałem Elżbiety Towarnickiej). Początkowo miało stanowić narrację do kolejnego scenariusza Piesiewicza, ale po śmierci Kieślowskiego stało się dziełem poświęconym pamięci zmarłego. Wkrótce potem ukazał się album: pierwsza niefilmowa płyta Preisnera. W 1999 roku Preisner napisał 10 łatwych utworów na fortepian, które następnie ukazały się na płycie w wykonaniu Leszka Możdżera. W tym samym roku powstał album Moje kolędy na koniec wieku, na którym znalazła się między innymi znana Kolęda dla nieobecnych z tekstem Szymona Muchy. W 2001 roku prowadził program Historia muzyki popularnej w radiu RMF FM. W 2006 roku wystąpił z orkiestrą wraz z Davidem Gilmourem w koncercie w Gdańsku. Został członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010 i przed wyborami w 2015. Postanowieniem z 24 kwietnia 2012 „za wybitne zasługi dla polskiej i światowej kultury, za osiągnięcia w pracy twórczej i artystycznej” został przez prezydenta RP Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Uroczystość uhonorowania odbyła się 3 maja 2012. Był żonaty z Ewą Preisner, krakowską artystką malarką, od której przyjął nazwisko. Siostrą Preisnera jest Tamara Kalinowska – artystka „Piwnicy pod Baranami”.

Mój autograf od kompozytora:

Agnieszka Cegielska

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Agnieszki Cegielskiej. Oprócz niego mam również zdjęcie z prezenterką.

Krótko o prezenterce:

Agnieszka Cegielska, z domu Gołąbiewska - urodziła się 27 czerwca 1979 w Malborku. Prezenterka telewizyjna, wcześniej modelka, jako szesnastolatka wygrała Miss Polski Nastolatek 1995, była radna Malborka. Skończyła studia na kierunkach ekonomia i dziennikarstwo. Od 2004 roku pracuje w TVN jako prezenterka pogody. Wystąpiła gościnnie, jako prezenterka pogody, w serialu Magda M. W 2009 roku rozpoczęła pracę w Radiu Kolor – wspólnie z Tomaszem Siołkiem prowadziła audycję Testosteron.fm[4]. Laureatka Telekamer w latach: 2013, 2014 i 2015 w kategorii: Prezenter pogody. W 2016 za trzykrotne zwycięstwo w poprzednich latach w swojej kategorii otrzymała specjalną statuetkę – Złotą Telekamerę[8]. 30 stycznia 2017 roku wraz z Arturem Orzechem poprowadziła jubileuszową, 20. galę wręczenia nagród Telekamery 2017 zorganizowaną przez magazyn „Tele Tydzień”. Od 2002 jest żoną Dariusza Cegielskiego, mają syna Franciszka (ur. lipiec 2009).

Mój autograf od prezenterki:

Moje zdjęcie z prezenterką:

Za równo zdjęcie jak i autograf zdobyłam w Kawiarence TVN.

Paweł Wilczak

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Pawła Wilczaka. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem.

Krótko o aktorze:

Paweł Wilczak - urodził się 29 lipca 1965 roku we Wronkach. Polski aktor. Wychował się i mieszkał we Wronkach. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Piotra Skargi w Szamotułach. W 1989 ukończył wydział aktorski PWSFTViT w Łodzi. Był aktorem Teatru Nowego w Warszawie. Zasłynął z roli Tomka w serialu komediowym Kasia i Tomek. W 2003 otrzymał Wiktora w kategorii Najpopularniejszy aktor. Na IV Festiwalu Dobrego Humoru w Trójmieście w tym samym roku dostał nagrodę w kategorii Najlepszy aktor komediowy. W 2004 otrzymał Telekamerę w kategorii Najlepszy aktor. 4 lipca w Międzyzdrojach zostawił odcisk swojej dłoni w mosiądzu na Promenadzie Gwiazd. Wystąpił w teledyskach Jacka „Perkoza” Perkowskiego (m.in. 6/12). Obecnie związany jest z aktorką Joanną Brodzik. 2 lipca 2008 roku został ojcem bliźniaków: Jana i Franciszka.

Mój autograf od aktora:

Autograf załatwił mi mój chłopak.

Max Cegielski

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Maxa Cegielskiego. Niestety nie mam zdjęcia z dziennikarzem.

Krótko o dziennikarzu:

Maksymilian "Max" Stefan Cegielski - urodził się 18 kwietnia 1975 roku w Warszawie. Polski dziennikarz, pisarz, prezenter radiowy i telewizyjny, animator kultury, podróżnik. Członek kolektywu muzycznego Masala Sound System, prezenter Radio Roxy, gdzie prowadzi codzienne audycje oraz współpracuje z kanałem TVP Kultura, gdzie m.in. prowadzi i współtworzy cykl Hala odlotów. Syn historyka profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Warszawskiego Tadeusza Cegielskiego. We wczesnym dzieciństwie spędzał czas bawiąc się w bibliotece uniwersyteckiej. Jego dziadek ze strony ojca dr Longin Cegielski był wicepremierem w rządzie Piotra Jaroszewicza. W związku z uzależnieniem od narkotyków przebywał w ośrodku Monar. Pracował jako prezenter telewizji Canal+, współprowadził audycję „Masala” w Radiostacji, a następnie w Jazz Radiu i Radiu Bis. Współpracownik redakcji magazynu „Nigdy Więcej”. Jako Grodyński publikował wiersze w „Decentrum sztuki” i opowiadania w bruLionie. Jego felietony ukazywały się w czasopismach Dziennik i Metropol. Prowadził rubrykę muzyczną w magazynie Elle. Pisał też do Gazety Wyborczej (m.in. relacje z Pakistanu), Newsweeka, Machiny, Fluid, City Magazine Warszawa, Tygodnika Powszechnego i Pulsu Świata, także felietonista tygodnika Przekrój. Twórca i kurator projektów artystycznych Global Prosperity (Gdańsk – Warszawa, 2010) i Migrujący Uniwersytet Mickiewicza (Stambuł, 2014). Wziął też udział w filmie dokumentalnym Szukam reżysera (2013). Łukasz Barczyk zrealizował krótkometrażowy film dokumentalny Max (1995), którego bohaterem był Max Cegielski. Po podróży do Indii napisał pierwszą powieść pt. „Masala” (2002), w późniejszym okresie ukazały się następne książki jego autorstwa: „Apokalipso” (2004), „Pijani bogiem” (2007), „Oko świata. Od Konstantynopola do Stambułu” (2009) oraz „Leksykon buntowników” (2013), który jest subiektywną opinią Cegielskiego na temat ikon popkultury. Zdeklarowany ateista. Żonaty, ma dwójkę dzieci.

Mój autograf od dziennikarza:

Autograf załatwił mi mój chłopak.

Tomasz Hajto

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Tomasza Hajto. Oprócz niego mam również zdjęcie z piłkarzem.

Krótko o piłkarzu:

Tomasz Nikodem Hajto - urodził się 16 października 1972 roku  w Makowie Podhalańskim. Były polski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, były reprezentant Polski, członek Klubu Wybitnego Reprezentanta Polski, obecnie komentator sportowy. Jako piłkarz słynął z dalekich wyrzutów z autu, precyzyjnych długich podań oraz groźnych strzałów z dystansu. Po zakończeniu kariery często występuje w roli eksperta, komentatora i reportera Polsatu, Polsatu Sport i Polsatu Sport Extra. Komentuje także mecze Bundesligi w Eurosporcie 2. Należał do polsatowskiej ekipy relacjonującej Euro 2008 oraz Euro 2016. Jego żoną jest lekkoatletka Renata Sosin. Hajto piłkarską karierę zaczynał w MKS Halniak Maków Podhalański. Następnie grał w Góralu Żywiec. Od 1991 kolejne dwa i pół sezonu grał w Hutniku Kraków. W sezonie 1993/94 przeszedł do Górnika Zabrze, gdzie występował przez cztery lata. Kolejną drużyną którą Hajto reprezentował był zespół z Niemiec – MSV Duisburg, gdzie trafił w 1997 r., podpisując kontrakt o wartości 650 tys. marek. Godny uwagi jest start Hajty w niemieckim klubie – na 9 pierwszych meczów aż w 5 trafiał do "11 kolejki" wg niemieckiego magazynu Kicker. Po trzech sezonach stał się piłkarzem Schalke Gelsenkirchen, gdzie w dwóch pierwszych latach z klubem zdobył Puchar Niemiec. Zdobył też tytuł wicemistrza Niemiec oraz tytuł najlepszego piłkarza Schalke w Lidze Mistrzów. Wraz z Tomaszem Wałdochem stworzyli jedną z najlepszych formacji obronnych w Bundeslidze. W maju 2004 przeszedł do 1. FC Nürnberg. Z Norymbergi odszedł po roku. Powodem był m.in. konflikt z trenerem Wolfgangiem Wolfem. Wolf stracił zaufanie do Polaka po tym, gdy ten skrytykował trenera. Prasa doniosła także o trzymanej w tajemnicy przed szkoleniowcem wizycie piłkarza na testach w Glasgow. Plotka okazała się nieprawdziwa, ale rozpoczęła poważny konflikt. Po odejściu z Norymbergi, Hajto udanie zaprezentował się na testach w angielskim spadkowiczu z Premier League – Southampton F.C. i został w lipcu 2005 pozyskany za darmo przez ten klub. Początkowo, gdy trenerem drużyny był Harry Redknapp, był podstawowym graczem. Później jednak trenerem został George Burley i piłkarz stracił miejsce w składzie. Po pół roku przeniósł się na zasadzie wolnego transferu do Derby County. Z klubem tym podpisał kontrakt w styczniu 2006. W lipcu 2006 powrócił do Polski i podpisał kontrakt z klubem Orange Ekstraklasy ŁKS Łódź jako piłkarz i menedżer. Jako działacz ŁKS-u sprowadził do klubu swojego przyjaciela Tomasza Kłosa. Duet Hajto - Kłos, sprawdzony wiele razy w reprezentacji Polski, miał stanowić silną formację obronną drużyny, jednak niepewna sytuacja finansowa ŁKS skłoniła Hajtę do odejścia. 1 lipca 2007 piłkarz podpisał 2-letni kontrakt z Górnikiem Zabrze. 22 marca 2008 strzelił Polonii Bytom bramkę z odległości 60 metrów. Gol ten opisywany był w prasie jako niesamowity, nieprawdopodobny i genialny. Hajto odszedł z Górnika w grudniu 2008 roku. W lutym 2009 Hajto wrócił do ŁKS. W 2010 roku jako piłkarz ŁKS Łódź przerwał piłkarską karierę, jednak nie zakończył jej oficjalnie. W rundzie wiosennej sezonu 2010/2011 występował w okręgowej drużynie LUKS Gomunice wraz z synem Mateuszem Hajto. Mateusz regularnie grał w meczach (remis z RKS Radomsko 3:3), lecz Tomasz nie pojawiał się w klubie.W 2011 roku Tomasz Hajto pełnił funkcję grającego trenera LUKS Gomunice (Klasa A), z którym awansował do piotrkowskiej klasy okręgowej (Klasa okręgowa 2011/2012, grupa: Piotrków Trybunalski). 5 stycznia 2012 roku oficjalna strona internetowa Jagiellonii Białystok podała, że zespół do rundy wiosennej przygotują Dariusz Dźwigała i Tomasz Hajto[19]. Decyzja odnośnie kto obejmie funkcję stałego szkoleniowca Jagiellonii zapadła w lutym ponieważ Komisja ds. Kształcenia i Licencjonowania Trenerów Piłki Nożnej pod przewodnictwem Wojciecha Łazarka 5 stycznia 2012 nie wyraziła zgody aby Hajto mógł pełnić funkcję trenera drużyny w Ekstraklasie ponieważ nie miał on uprawnień UEFA Pro Licence. Komisja warunkowo przyznała mu licencję UEFA A, uprawniającą do prowadzenia klubów II ligi, Młodej Ekstraklasy i niższych klas rozgrywkowych. Licencja ta ważna jest do 31 grudnia 2012 roku. 9 lutego 2012 Polsat Sport News podał informacje, że Tomasz Hajto zdał wszystkie egzaminy i obronił pracę dyplomową na licencję UEFA A. Uzyskał tym samym pozwolenie na prowadzenie drużyn w meczach II ligi. Kolejne posiedzenie Komisji ds. Kształcenia i Licencjonowania Trenerów Piłki Nożnej w sprawie Hajty odbyło się 10 lutego 2012. Komisja warunkowo przyznała Tomaszowi Hajcie licencję PZPN PRO która upoważnia go do prowadzenia drużyn z najwyższych klas rozgrywkowych w Polsce. W związku z tym od 10 lutego 2012 do 30 czerwca 2013 roku Hajto oficjalnie sprawował funkcję pierwszego trenera Jagiellonii Białystok. Po niezbyt udanym sezonie 2012/13, gdzie Jagiellonia zajęła 10 miejsce w tabeli T-Mobile Ekstraklasy, klub zdecydował o nie przedłużaniu ze szkoleniowcem wygasającego kontraktu. Jest jednym z aktywistów kampanii Wykopmy Rasizm ze Stadionów prowadzonej przez Stowarzyszenie Nigdy Więcej. W 2007 roku spowodował wypadek samochodowy ze skutkiem śmiertelnym, za który został skazany na karę dwóch lat więzienia w zawieszeniu na cztery lata.

Mój autograf od piłkarza:

Moje zdjęcie z piłkarzem:

Za równo autografy jak i zdjęcie zdobyłam podczas 25 lat TV Polsat.

Mariusz wlazły

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Mariusza Wlazłego. Oprócz niego mam również zdjęcie z siatkarzem.

Krótko o siatkarzu:

Mariusz Łukasz Wlazły - urodził się 4 sierpnia 1983 roku w Wieluniu. Polski siatkarz, grający na pozycji atakującego; reprezentant Polski. Ukończył Szkołę Podstawową nr 2, a następnie technikum budowy dróg i mostów kołowych w Zespole Szkół Budowlanych w Wieluniu. Pierwszą dyscypliną sportową, którą uprawiał, było pływanie. Jego pierwszym nauczycielem i trenerem był Leszek Pałyga. Był podstawowym zawodnikiem reprezentacji juniorów, która w 2003 sięgnęła po tytuł mistrza świata juniorów. W kadrze seniorskiej zadebiutował 20 maja 2005 roku w wygranym 3:0 meczu ze Słowacją. W 2006 na mistrzostwach świata w Japonii zdobył wraz z drużyną narodową wicemistrzostwo świata. Został wybrany do trójki najlepszych siatkarzy mistrzostw, obok Giby i Mateja Kazijskiego. 21 września 2014, wraz z reprezentacją Polski, wywalczył złoty medal Mistrzostw Świata 2014. Na tym turnieju został uznany za najbardziej wartościowego zawodnika (MVP), a także za najlepszego atakującego. Tego samego dnia ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej. Od początku sezonu 2008/2009 jest kapitanem Skry Bełchatów. Bierze czynny udział w akcjach społeczno-charytatywnych, współpracuje m.in. z fundacjami "Herosi", "Możesz" i "Dr. Clown". Jest również prezesem własnej fundacji, powstałej z myślą o dzieciach, które chcą uprawiać sport. Od 2011 jest studentem Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji w Opolu. 17 czerwca 2006 wziął ślub z Pauliną Drewicz, z którą ma dwóch synów: Arkadiusza (ur. 13 stycznia 2009) i Tymoteusza (ur. 23 listopada 2015).

Mój autograf od siatkarza:

Moje zdjęcie z siatkarzem:

Za równo autografy jak i zdjęcie zdobyłam podczas 25 lat TV Polsat.

Marcin Bosak

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Marcina Bosaka. Oprócz niego mam również zdjęcie z aktorem.

Krótko o aktorze:

Marcin Bosak - urodził się 9 września 1979 roku w Łodzi. Polski aktor filmowy, teatralny i teatru telewizji. W 2003 roku ukończył Akademię Teatralną w Warszawie. W 2011 zagrał w teledysku do piosenki Ostatnia Nocka, którą wykonuje Maciej Maleńczuk. 17 kwietnia 2013 roku w Teatrze Studio miał premierę monodram Rachatłukum – adaptacja skandalizującej i szeroko dyskutowanej powieści Jana Wolkersa. W wywiadzie aktor zwraca uwagę, że nie epatowanie pornograficznymi opisami jest siłą i przesłaniem jakie chce przekazać autor, ale że „materiał jest bardzo ciekawy, chciałbym, żeby nasze przedstawienie nie było odebrane jako skandalizujące. Jeśli nie będzie rozumiane przez intelekt, to przez uczucia”. Był związany z aktorką Moniką Pikułą, z którą rozstał się w 2017. Mają dwóch synów: Władysława (ur. 2008) i Jana (ur. 2012). Brat Anny Bosak, finalistki programu You Can Dance – Po prostu tańcz.

Mój autograf od aktora: 

Moje zdjęcie z aktorem:

Za równo autografy jak i zdjęcie zdobyłam podczas 25 lat TV Polsat.

Marzena Kipiel-Sztuka

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Marzeny Kipiel-Sztuki. Oprócz niego mam również zdjęcie z aktorką.

Krótko o aktorce:

Marzena Kipiel-Sztuka - urodziła się 19 października 1965 roku  w Legnicy. Polska aktorka, której popularność przyniosła rola Halinki Kiepskiej w serialu Świat według Kiepskich (od 1999). Kipiel-Sztuka jest absolwentką Technikum Budowlanego w Legnicy. Z wykształcenia jest natomiast magistrem zarządzania zasobami ludzkimi. W latach 1987–1989 pełniła funkcję suflera w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie. W latach 1989–2000 występowała w Teatrze Dramatycznym w Legnicy. W 1991 zdała egzamin eksternistyczny. W 1993 otrzymała nagrodę Złota Iglica. Przed rozpoczęciem pracy na planie serialu Świat według Kiepskich, przez pół roku śpiewała w Omanie. Pracowała także jako sprzątaczka w Monachium[3]. Wiosną 2007 wzięła udział w pierwszej edycji programu Jak oni śpiewają, emitowanego na antenie stacji telewizyjnej Polsat. Zajęła w nim 5. miejsce. W sierpniu 2014 otrzymała „Kryształowy Granat” dla najkomiczniejszej aktorki sezonu 2013/2014 na XVIII Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu. Jej ojciec Adam Kipiel pochodził ze Starego Solca[5]. Jej matka umarła na raka po półrocznej walce z chorobą. Aktorka ma o pięć lat młodszą siostrę Dorotę Małgorzatę Kipiel-Lenar, która jest tancerką i prowadzi własną Szkołę Tańca „Farida” w Legnicy. Jej pierwszym mężem był Konrad Sztuka, z którym się rozwiodła. W 2007 poślubiła Przemysława Buksakowskiego, który zmarł 10 stycznia 2009. Jest bezdzietna.

Mój autograf od aktorki:

Moje zdjęcie z aktorką:

Za równo autografy jak i zdjęcie zdobyłam podczas 25 lat TV Polsat.

Agnieszka Włodarczyk

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Agnieszki Włodarczyk. Oprócz niego mam również zdjęcie z aktorką.

Krótko o aktorce:

Agnieszka Włodarczyk - urodziła się 13 grudnia 1980 roku w Sławnie. Polska aktorka i piosenkarka. W wieku czternastu lat zadebiutowała w teatrze Studio Buffo w musicalu Metro. Swoją karierę aktorską rozpoczęła w 1997, tytułową rolą w filmie Macieja Ślesickiego Sara. W tym samym roku Ślesicki zaangażował ją do swojej kolejnej produkcji – serialu 13 posterunek, w którym grała regularnie do 2000. W kolejnych latach zagrała między innymi w dwóch popularnych operach mydlanych: Plebania (2001–2012; z przerwami) oraz Pierwsza miłość (2009–2012), a także w kinowych filmach takich jak E=mc² (2002) czy Nigdy w życiu! (2004). Ponadto wystąpiła w kilku produkcjach Teatru Telewizji. W 2007 wygrała pierwszą edycję programu Jak oni śpiewają, dzięki czemu rozpoczęła karierę muzyczną. Od tamtej pory wydała maxi-singel Jak oni śpiewają (2007; platynowa płyta), autorski album Nie dla oka... (2007; złota płyta) oraz album z kolędami Najpiękniejsze polskie kolędy (2011). Jej debiutancki singel „Zawsze byłam” notował wysokie pozycje na radiowych i telewizyjnych listach przebojów. Poza karierą aktorsko-wokalną Włodarczyk czynnie angażuje się w akcje charytatywne, głównie na rzecz zwierząt. W 2014 odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach.

Mój autograf od aktorki:

Moje zdjęcie z aktorką:

Za równo autografy jak i zdjęcie zdobyłam podczas 25 lat TV Polsat.

Urszula Rzepczak

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Urszuli Rzpczak. Oprócz niego mam również zdjęcie z dziennikarką.

Krótko o dziennikarce:

Urszula Rzepczak (ur. 28 października 1964 w Warszawie) – polska dziennikarka i prezenterka TV. Absolwentka iranistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Od roku 1990 pracowała w „Rzeczpospolitej” i „Tygodniku Solidarność”. W latach 1992–1995 związana z Nową Telewizją Warszawa, gdzie m.in. realizowała i produkowała swój pierwszy autorski program „Bez Maski”. W latach 1995–2004 pracowała w Polsacie. Zrealizowała tam m.in. ponad 100 odcinków programu podróżniczego „Obieżyświat”. W latach 2005-2015 była korespondentką TVP w Rzymie i w Watykanie. Od 1 grudnia 2015 powróciła do telewizji Polsat, pozostając korespondentką w Rzymie i Watykanie. W 2013 została felietonistką portalu internetowego Stacja7.

Mój autograf od dziennikarki:

Moje zdjęcie z dziennikarką:

Za równo autografy jak i zdjęcie zdobyłam podczas 25 lat TV Polsat.

Mamed Chalidow

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Mamed[a] Chalidow[a]. Oprócz niego mam również zdjęcie z zawodnikiem mieszanych sztuk walki.

Krótko o zawodniku mieszanych sztuk walki:

Mamed Chalidow[a], także jako Mamed Khalidov[b] rosyjski Мамед Саидович Халидов, Mamied Saidowicz Chalidow - urodził się 17 lipca 1980 w Groznym. Polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) pochodzenia czeczeńskiego, międzynarodowy mistrz KSW w wadze półciężkiej z 2009 oraz w wadze średniej z 2015.W 1997 roku wraz z grupą Czeczenów trafił do Polski. Języka polskiego uczył się we Wrocławiu. Po ukończeniu kursu językowego wyjechał do Olsztyna, gdzie ukończył studia na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim na kierunku zarządzanie i administracja. 21 grudnia 2010 roku otrzymał polskie obywatelstwo. Jest praktykującym muzułmaninem, w związku z czym nie trenuje w okresie ramadanu i nie toczy walk przez około 2 miesiące po nim. Żonaty z Polką, Ewą, z którą ma dwóch synów. Jest kuzynem innego polskiego zawodnika MMA pochodzenia czeczeńskiego, Asłambieka Saidowa. Pierwszy kontakt ze sztukami walki miał w Groznym, gdy w wieku 13 lat zaczął trenować karate. Po przyjeździe do Olsztyna trenował taekwondo, zapasy i boks. W zawodowych mieszanych sztukach walki startuje od 2004 roku. Reprezentując klub Arrachion MMA Olsztyn, zdobył międzynarodowe mistrzostwo Polski w MMA w kategoriach do 85 i 90 kg. W 2007 roku związał się z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki (KSW). W 2008 roku podpisał kontrakt z amerykańską organizacją EliteXC na 4 walki w wadze półciężkiej (do 205 funtów). 10 października 2008, w swoim amerykańskim debiucie na gali ShoXC, pokonał przez techniczny nokaut Jasona Guidę. W czasie walki złamał palec u prawej ręki. Kolejne występy w Ameryce nie doszły do skutku z powodu zawieszenia działalności przez EliteXC z powodów finansowych. Chalidow powrócił do KSW. Swoją pierwszą walkę po wyleczeniu kontuzji stoczył 15 maja 2009 w Warszawie na gali KSW XI z Brazylijczykiem Danielem Acacio. Znokautował go w 70. sekundzie walki, zostając pierwszym w historii międzynarodowym mistrzem KSW. W styczniu 2009 roku podpisał kontrakt na trzy walki z japońską organizacją World Victory Road. Zadebiutował 7 listopada na gali Sengoku 11 w walce przeciwko mistrzowi tej organizacji w wadze średniej, Brazylijczykowi Jorge Santiago. Chalidow wygrał przez TKO w pierwszej rundzie (uderzenia w parterze). 7 marca 2010 roku doszło do walki rewanżowej, której stawką był tym razem pas mistrzowski. Chalidow przegrał na punkty (47–48, 47–48, 47–49). Była to jego pierwsza porażka od 2005 roku Podczas gali KSW XIII stoczył swoją pierwszą walkę w obronie pasa międzynarodowego mistrza KSW w wadze półciężkiej. Jego rywalem był Japończyk Ryuta Sakurai. Po trzech 5-minutowych rundach i 3-minutowej dogrywce sędziowie orzekli remis, tym samym Chalidow zachował tytuł. 30 grudnia 2010 roku w Tokio stoczył swoją trzecią walkę dla WVR. Pokonał Japończyka Yuki Sasaki przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie ciosami w parterze[13]. W marcu 2011 roku zwakował pas KSW w wadze półciężkiej. Powodem było zejście Chalidowa do kategorii średniej. 19 marca 2011 roku wystąpił w Warszawie podczas gali KSW XV. Pierwotnie jego przeciwnikiem miał być Matt Lindland, a potem Thales Leites, jednak obaj wycofali się z powodu kontuzji. Ostatecznie Chalidow zmierzył się z innym byłym zawodnikiem UFC, Jamesem Irvinem. Pojedynek został zakontraktowany w limicie 87 kg, jednak Amerykanin w dniu oficjalnego ważenia ważył 91 kg. Mimo to Chalidow zgodził się podjąć walkę i pokonał rywala w 33 sekundy przez poddanie. Do planowanej konfrontacji z Lindlandem doszło dwa miesiące później, podczas KSW XVI. Chalidow odniósł kolejne szybkie zwycięstwo przed czasem – walka została rozstrzygnięta przez techniczne poddanie, gdy Amerykanin stracił przytomność wskutek duszenia gilotynowego. 26 listopada 2011 roku na gali KSW XVII Chalidow miał stoczyć pojedynek z byłym zawodnikiem PRIDE i WEC, Paulo Filho, ale z powodu problemów zdrowotnych Brazylijczyka nowym przeciwnikiem polskiego zawodnika został ogłoszony Jesse Taylor – Amerykanin mający na swoim koncie występy w Strikeforce oraz UFC. Chalidow po raz kolejny wygrał przez poddanie w pierwszej rundzie, tym razem za pomocą dźwigni na staw kolanowy (otrzymał potem bonus finansowy za „poddanie wieczoru”). 12 maja 2012 roku na gali KSW XIX, w Atlas Arena w Łodzi, znokautował Rodneya Wallace’a już w pierwszej rundzie oraz kolejny raz otrzymał bonus finansowy – tym razem za „nokaut wieczoru. 1 grudnia na gali KSW XXI miał zmierzyć się z Holendrem Melvinem Manhoefem, który z powodu kontuzji nogi zrezygnował z podjęcia walki. Na jego miejsce został zakontraktowany pochodzący z Hawajów Kendall Grove. Mamed ostatecznie wygrał pojedynek w drugiej rundzie poddając swojego rywala dźwignią na staw skokowy, doznając kontuzji, m.in. złamania palca u ręki. Do pojedynku Chalidow vs Manhoef w końcu doszło na gali KSW 23 (8 czerwca 2013) w limicie wagowym 87 kg. Mamed zwyciężył pochodzącego z Surinamu Holendra zmuszając go do poddania się na skutek założonego duszenia gilotynowego w pierwszej rundzie. 28 listopada 2015 na KSW 33 znokautował Michała Materlę w 31 sekundzie pojedynku, odbierając mu tym samym tytuł mistrzowski KSW wagi średniej. 27 maja 2016 wygrał walkę z Turkiem Azizem Karaoglu w wyniku kontrowersyjnego werdyktu sędziowskiego. 11 Marca 2017 zadebiutował w organizacji Absolute Championship Berkut na gali numer 54 w Manchesterze wygrywając przez TKO w 22 sekundzie walki. Była to pierwsza walka Chalidowa poza organizacją KSW od 30 grudnia 2010. 27 maja 2017 podczas gali KSW 39 która miała miejsce na Stadionie Narodowym pokonał jednogłośnie na punkty mistrza KSW wagi półśredniej Borysa Mańkowskiego. Walka nie miała statusu mistrzowskiego.

Mój autograf od zawodnika mieszanych sztuk walki:

Moje zdjęcie z zawodnikiem mieszanych sztuk walki:

Za równo autografy jak i zdjęcie zdobyłam podczas 25 lat TV Polsat.

Paweł i Łukasz Golec

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam moje autografy jakie dostałam od Pawła i Łukasza Golec. Oprócz nich mam również zdjęcia z braćmi.

Krótko o braciach:

Łukasz Golec - urodził się 19 lutego 1975 w Żywcu. Polski wokalista, trębacz, muzyk popowy i jazzowy, kompozytor, aranżer, członek Akademii Fonograficznej w ramach ZPAV, jeden z liderów grupy muzycznej Golec uOrkiestra. Brat bliźniak Pawła Golca. Pochodzi z Milówki, miejscowości leżącej na obszarze Beskidu Żywieckiego. Wychował się w góralskiej rodzinie o tradycjach muzycznych. W wieku 10 lat, będąc uczniem III klasy szkoły podstawowej, zdał egzamin do żywieckiej Państwowej Szkoły Muzycznej, gdzie rozpoczął naukę gry na trąbce. Po czterech latach nauki zdał egzamin Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Stanisława Moniuszki w Bielsku-Białej, którą ukończył w 1995 r. Od szesnastego roku życia aktywnie uczestniczył w wyjazdach lokalnych grup muzycznych, koncertujących w Polsce i za granicą. Brał także udział w projektach dętych oraz grał w big bandach. Mieszkając w Bielsku-Białej, podczas kilku lat edukacji, od 1990 r. współtworzył zespół Straight Ahead, jednocześnie stale poszerzając swoje jazzowe horyzonty. W okolicznych klubach jazzowych, podczas koncertów i jam sessions doskonalił swój warsztat gry i improwizacji. Brał udział w licznych konkursach i festiwalach, co pozwalało mu szerzej zaistnieć w świecie polskiego jazzu. Na puławskich warsztatach jazzowych został wyróżniony prestiżowym stypendium Berkleey Collage of Music w Bostonie. Następnie studiował na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, ćwicząc pod okiem Piotra Wojtasika. W latach 1997-1998, na pierwszym roku studiów, razem z kolegami z roku tworzy Alchemik Acoustic Jazz Sextet w składzie: Grzegorz Piotrowski (saksofon), Marcin Masecki (fortepian), Marcin Murawski (kontrabas), Robert Luty (perkusja), Paweł Golec (puzon). Grupa odniosła duży sukces na polskiej scenie jazzowej, zdobywając wiele prestiżowych nagród w kraju i za granicą, m.in. pierwsze miejsce na Hoeilaart International Jazz Contest w Belgii; wyróżnienie „Nowa twarz polskiego jazzu” podczas festiwalu Jazz nad Odrą, czy „Klucz do kariery” na Pomorskiej Jesieni Jazzowej w Gorzowie Wielkopolskim, podczas której Łukasz został uznany za najlepszego solistę. W prestiżowym magazynie branżowym „Jazz Forum” trafił na listę najlepszych trębaczy w Polsce, zajmując trzecie miejsce obok Tomasza Stańki i Piotra Wojtasika. Pracował jako muzyk sesyjny z takimi wykonawcami jak Maryla Rodowicz, Piasek, Norbi, Kayah, Mietek Szcześniak, The Freedom Nation, Jarosław Śmietana, Katarzyna Groniec, Andrzej Krzywy, Robert Amirian, Paweł Kukiz, Piasek, Deus Meus, Marcin Pospieszalski, a także zespół Piersi, z którym regularnie koncertował. Występował także z Teatrem Buffo. Brał udział w wielu koncertach telewizyjnych, festiwalach opolskim i sopockim, grał w big bandach Wiesława Pieregorólki i Zygmunta Kukli. W 1998 roku utworzył, wraz z bratem bliźniakiem, grupę muzyczną Golec uOrkiestra, która podczas swojej dotychczasowej kariery nagrała 9 albumów w tym 3 kolędowe. Oprócz projektów jazzowych i Golec uOrkiestry, brał udział w wielu różnych nagraniach. Wraz z Pawłem Golcem jest też współtwórcą piosenki Na Holi, hymnu Bielskiej Zadymki Jazzowej, a także współzałożycielem Fundacji Braci Golec, oraz firmy wydawniczej Golec Fabryka.

Paweł Golec - urodził się 19 lutego 1975 w Żywcu. Polski muzyk popowy i jazzowy, członek Akademii Fonograficznej w ramach ZPAV, jeden z liderów grupy muzycznej Golec uOrkiestra. Brat bliźniak Łukasza Golca. Pochodzi z Milówki w Beskidzie Żywieckim. Jego ojciec Stefan grał na klarnecie w orkiestrze Milowieckiej, matka Irena śpiewała w chórze i tańczyła w zespole folklorystycznym. W 1989 Paweł zdał egzaminy do Państwowej Szkoły Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Bielsku Białej i rozpoczął naukę gry na puzonie w klasie prof. Zdzisława Stolarczyka, którą kontynuował w Akademii Muzycznej w Katowicach w Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej w klasie mgr Bronisława Dużego, gdzie na pierwszym roku studiów wraz z Grzegorzem Piotrkowskim, Marcinem Maseckim, Marcinem Murawskim, Robertem Lutym i swoim bratem Łukaszem założył zespół Alchemik Acoustic Jazz Sextet zdobywając wiele prestiżowych nagród nie tylko w kraju, ale i w Europie. Niezależnie od pracy z zespołem Paweł był jednocześnie muzykiem sesyjnym współpracując z takimi gwiazdami jak Mietek Szcześniak, Kayah, Paweł Kukiz, Freedom Nation, Jarosław Śmietana, Robert Amirian, Norbi, Katarzyna Groniec czy Andrzej Krzywy. Wraz z bratem-bliźniakiem Łukaszem są członkami powstałej w 1998 grupy muzycznej Golec uOrkiestra. Grupa nagrała 9 albumów i 13 singli. Paweł gra na puzonie, komponuje, pisze teksty a także śpiewa.

Moje autografy od braci:

Moje zdjęcie z braćmi:

Za równo autografy jak i zdjęcie zdobyłam podczas 25 lat TV Polsat.

Mariusz Pudzianowski

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Mariusza Pudzianowskiego. Niestety nie mam zdjęcia z zawodnikiem MMA.

Krótko o zawodniku MMA:

Mariusz Zbigniew Pudzianowski (pseudonimy: „Pudzian”, „Dominator”) - urodził się 7 lutego 1977 w Białej Rawskiej. Polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), wcześniej utytułowany strongman i rugbysta. Ośmiokrotny Mistrz Polski Strongman. Sześciokrotny Mistrz Europy Strongman w latach 2002, 2003, 2004, 2007, 2008 i 2009. Pięciokrotny Mistrz Świata Strongman w latach 2002, 2003, 2005, 2007 i 2008. Trzykrotny drużynowy Mistrz Świata Par Strongman w latach 2003, 2004 i 2005. Mistrz Super Serii w sezonach 2003/2004, 2005, 2006 i 2007. Zwycięzca i finalista wielu innych zawodów siłaczy. Mariusz Pudzianowski jest synem sztangisty, Wojciecha Pudzianowskiego, który był jego pierwszym trenerem sportów siłowych. Pudzianowski rozpoczął treningi siłowe i brał udział w zawodach w wyciskaniu. Trenował również karate kyokushin (obecnie posiada 4 kyu) oraz boks, jednak przed 11 grudnia 2009 r. nie stoczył żadnej oficjalnej walki. W międzyczasie pracował jako ochroniarz w patrolu interwencyjnym firmy Juwentus w Warszawie. Był również zawodnikiem rugby Budowlanych Łódź. Od 1999 r. był strongmanem. W 2000 r. został skazany na karę 2,5 roku pozbawienia wolności za pobicie, po odbyciu 1 roku i 7 miesięcy kary uzyskał warunkowe przedterminowe zwolnienie. 27 maja 2008 r. ukończył studia wyższe, uzyskując tytuł zawodowy licencjata w Społecznej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi. Praca dyplomowa Mariusza Pudzianowskiego zatytułowana była Kultura organizacyjna w marketingu sportowym na świecie. 9 czerwca 2010 r. uzyskał tytuł magistra w Społecznej Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi, uzyskując ocenę dobrą. Mieszka w Białej Rawskiej. Pudzianowski angażuje się również w różne przedsięwzięcia biznesowe; jest właścicielem firmy transportowej Pudzianowski Transport oraz Domu Weselnego w Białej Rawskiej. Mariusz Pudzianowski zadebiutował w zawodach Strongman 1 maja 1999 r. w Płocku. Jest zrzeszony w światowej federacji siłaczy WSMC (The World Strongman Cup Federation). Wraz z Jarosławem Dymkiem, na Drużynowych Mistrzostwach Świata Par Strongman 1999, zdobył reprezentując Polskę pierwszy w historii kraju medal w sporcie Strongman. Jest pierwszym i dotychczas jedynym Polakiem, który zdobył tytuł Najsilniejszego Człowieka Świata i pierwszym spoza USA i Europy Zachodniej, który zdobył ten tytuł. W uznaniu dla waleczności Mariusza Pudzianowskiego, Amerykanie nadali mu pseudonim Dominator, choć przydomkiem funkcjonującym w przestrzeni medialnej jest „Pudzian”. W czasie pobytu w zakładzie karnym nie brał udziału w zawodach, m.in. nie mógł uczestniczyć w Mistrzostwach Europy Strongman 2001, Mistrzostwach Świata Strongman 2001 i Drużynowych Mistrzostwach Świata Par Strongman 2001. Został Mistrzem Super Serii w sezonach 2003/2004, 2005, 2006 i 2007. Wziął udział trzykrotnie w zawodach siłaczy Arnold Strongman Classic, rozgrywanych w Columbus (USA), w latach 2003, 2004 i 2006. Od 2005 r. organizuje własny cykl dorocznych zawodów siłaczy zwanych Pojedynkiem Gigantów. Zawody rozgrywane są na początku roku w Łodzi. Z powodu kontuzji (naderwanie bicepsu) nie mógł wziąć udziału w Mistrzostwach Polski Strongman 2005 i Mistrzostwach Europy Strongman 2005. 14 września 2008 r. na Mistrzostwach Świata Strongman 2008, pomimo kontuzji, zdobył kolejny tytuł Mistrza Świata Strongman i tym samym stał się pierwszym zawodnikiem posiadającym pięć tytułów Najsilniejszego Człowieka Świata. Największym rywalem Mariusza Pudzianowskiego na światowych arenach był Litwin, Žydrūnas Savickas, natomiast w obrębie własnej federacji Amerykanin, Derek Poundstone. Od połowy 2006 r. Pudzianowski nie dążył do pojedynku z Savickasem, a pierwsza sportowa konfrontacja nastąpiła na Mistrzostwach Świata Strongman 2009. 28 lutego 2009 r., podczas Piątego Pojedynku Gigantów, doznał zerwania bicepsu i w wyniku tej kontuzji został na kilka miesięcy wyłączony z zawodów.

Mój autograf od zawodnika MMA:

Autograf zdobyłam podczas 25 lecia telewizji Polsat.