Ariana dla WS | Blogger | X X

26.05.2018

John Porter

Cześć !
Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od John Porter`a. Niestety nie mam zdjęcia z muzykiem.

Krótko o muzyku:
John Frederick[a] Porter - urodził się 15 sierpnia 1950 w Lichfield. Walijski muzyk, kompozytor i tekściarz, członek Akademii Fonograficznej ZPAV. Studiował politologię na University of Sussex, grywał zarazem na gitarze, występując w klubach muzycznych i pubach. Po hippisowskiej rewolcie, wyjechał za granicę jak wielu mu współczesnych młodych Brytyjczyków. Mieszkał i pracował w Berlinie Zachodnim oraz Australii (gdzie osiadł jego brat). Od 1976 mieszka w Polsce, gdzie związał się z Aleksandrą, swoją pierwszą żoną, i tu zaczął tworzyć, komponować, robiąc karierę jako wykonawca. W 1977 poprzez jazzmana Tomasza Piesiewicza poznał Korę i Marka Jackowskiego. Stworzyli trio o nazwie „Maanam-Elektryczny Prysznic”, późniejszy Maanam. Razem współpracowali przez około 2 lata, Porter grał tam głównie na gitarze akustycznej i wraz z Markiem Jackowskim towarzyszył wokalnie Korze. Gdy Kora z Markiem nie pojawili się na umówionym koncercie we Wrocławiu w maju 1979, John Porter poznał tamtejszych muzyków i wraz z nimi założył Porter Band (gitarzysta: Aleksander Mrożek, basista: Kazimierz Cwynar i perkusista: Leszek Chalimoniuk) i zrezygnował z gry w Maanamie. Porter Band miał swój debiut podczas Muzycznego Campingu w Lubaniu w lipcu 1979. W 1980 formacja wydała swoją pierwszą płytę Helicopters. 14 września 1980 w poznańskim klubie zarejestrowano koncert Porter Bandu i był to materiał na kolejną płytę. Jednak wydano go z dwuletnim opóźnieniem (gdy PB już nie istniał), a wszystko za sprawą tytułu – Mobilization. Ówczesna cenzura nie pozwoliła na wydanie płyty z takim tytułem, a Porter nie chciał z niego rezygnować. Potem zaczęły ukazywać się solowe albumy artysty, najpierw China Disco z muzyką zainspirowaną jazzem i funky. Kolejną klęską była nagrana w 1983 roku akustyczna płyta Magic Moments. Nie z powodu materiału, lecz złej promocji – przeszła niemal niezauważona. Przez kolejnych dziesięć lat pojawiło się kolejnych pięć płyt z jego piosenkami: One Love, Wings Inside, Life After Sex, It’s A Kid’s Life i Incarnation. W międzyczasie razem z Maciejem Zembatym zaczął grać koncerty z piosenkami Leonarda Cohena. Powrotem do elektrycznych brzmień stała się płyta Right Time z 1991 nagrana pod szyldem Mirror. Porter pomieszkiwał wtedy w Londynie, a płyta powstała częściowo tam, częściowo w Warszawie na magnetofonie czterośladowym. Jej producentem był Neil Black. W latach 90. zniknął z głównego nurtu, do którego niespodziewanie powrócił płytą Alexandria (Sebastian Wojnowski – bas, Piotr Domiński – gitara, Wojciech Morawski – perkusja, Neil Black – skrzypce, John Porter – gitara i śpiew). W 1999 wydany został album Porter Band ’99, na którym Porterowi towarzyszyli gitarzysta Krzysztof Zawadka, basista Marek „Bruno” Chrzanowski, perkusista Piotr „Posejdon” Pawłowski, a gościnnie wystąpił Marcin Żabiełowicz, gitarzysta zespołu Hey. Porter Band ’99 okazał się najlepszą elektryczną płytą artysty od czasów Helicopters, a szczególnie udanymi utworami na krążku były „Leather Skirt” oraz „Season”[potrzebny przypis]. Zespół rozpadł się w 2001 (po występach na festiwalach Przystanek Woodstock i im. Ryśka Riedla). W latach 1988-1997 John Porter współpracował z menedżerem i promotorem Andrzejem Bączyńskim. Największy sukces komercyjny odniósł w duecie z dawną wokalistką Varius Manx, Anitą Lipnicką. Na początek spróbowali jednego utworu. Utwór For You zarejestrowano w lutym 2002 i miał on się ukazać na płycie Porter Band Psychodelikatesy. Duet przez ponad kolejny rok nagrywał swoją pierwszą wspólną płytę; zostali parą w życiu osobistym. Materiał powstawał w Londynie i ostatecznie płyta została wydana całkowicie po angielsku w listopadzie 2003 pod tytułem Nieprzyzwoite piosenki. Pierwszy utwór, który promował płytę („Bones of Love”) nie schodził z I miejsca list przebojów 30 Ton, RMF FM itp. przez kilkadziesiąt tygodni. Mimo jednego teledysku i dwóch singli (drugim był Then and Now) osiągnęli niebywały sukces. Sprzedano ponad 100 tys. płyt, zdobyli Fryderyka 2003 w kategorii „Najlepszy album”, specjalną nagrodę telewizji Polsat i wiele innych nagród. W 2005 została wydana ich druga płyta Inside Story. Powstawała w Lublanie pod kierownictwem Chrisa Eckmana. Była o wiele surowsza i trudniejsza w odbiorze niż pierwsza, ale również złota. Zajęła 5. miejsce na Festiwalu TOPtrendy, a promowały ją takie single jak „Hold on”, „Death of a Love”, „Tell Me” i „Such a Shame” – do pierwszych dwóch powstały teledyski. W tym też roku John Porter został uhonorowany medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Został także wydany minialbum pod tytułem Other Stories, który stanowi swoiste uzupełnienie ich ostatniego albumu Inside Story. Znajdziemy tutaj zbiór nieznanych wcześniej utworów, a wśród nich cover „Chelsea Hotel No.2” Leonarda Cohena, koncertową wersję „Bones of Love”, nagrany na żywo cover „Lovesong” zespołu The Cure oraz dwie kompozycje Johna Portera (również w wersjach koncertowych): „For You” i „Flame”. Całość uzupełnia pochodzące z Inside Story nagranie „Such a Shame”. 4-płytowy zestaw podsumowujący dotychczasowe dokonania duetu wydano w 2006. Znalazły się w nim 2 albumy: Nieprzyzwoite piosenki i Inside Story, uzupełnione o Other Stories. Szczególną atrakcję tego boksu stanowi płyta DVD zawierająca 4 teledyski, film przedstawiający artystów od strony kulis oraz krótki materiał filmowy dokumentujący sesję nagraniową Inside Story w Lublanie. 18 czerwca 2007 wydano 12 płyt Johna Portera pod tytułem Why? (w zestawie brak 2 płyt Life After Sex i It’s a Kid Life). 22 lutego 2008 wydali trzecią i zarazem ostatnią wspólną płytę Goodbye, która tym razem nagrywana była w Polsce razem z muzykami towarzyszącymi duetowi na koncertach. Producentem płyty ponownie został Chris Eckman, promowały ją single Old Time Radio oraz Lonesome Traveller, uzyskała status złotej płyty. W 2016 wspólnie z Nergalem stworzył duet z pogranicza rocka, folku i country Me and That Man, w którym w 2017 roku nagrali album Songs of Love and Death. Rozwiedziony, z tego związku muzyk ma dwóch synów. W latach 2003-2015 pozostawał w nieformalnym związku z Anitą Lipnicką. 23 lutego 2006 roku na świat przyszła ich córka, Pola.

Mój autograf od muzyka:
Autograf załatwił mi mój chłopak.

2 komentarze