Marek Koterski

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Marka Koterskiego. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem.

Krótko o aktorze

Marek Koterski - urodził się 3 czerwca 1942 w Krakowie. Polski reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta, aktor i dramatopisarz. Ojciec Michała. Studiował filologię polską i historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończywszy polonistykę, przez pewien czas przygotowywał się do doktoratu, jako asystent na tejże uczelni. Przez rok studiował również malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni Eugeniusza Eibischa. W 1972 ukończył Wydział Reżyserii PWSFTviT w Łodzi i w 1977 obronił dyplom. Koterski jest również twórcą filmów dokumentalnych, w tym kilku poświęconych teatrowi i ludziom teatru – Naprzód (1976), Piąty międzynarodowy festiwal festiwali teatrów studenckich (1976), Teatr – reżyser i tworzywo (1978), Teatr – reżyser i aktor (1978 – poświęcony próbom do Snu srebrnego Salomei prowadzonym przez Adama Hanuszkiewicza), Na to wszystko trzeba popatrzeć z tej drugiej, pogodniejszej strony (1979, portet aktora Romana Kłosowskiego). Reżyserował tylko własne scenariusze. Debiutował jako reżyser w 1984 filmem Dom wariatów z Tadeuszem Łomnickim i Markiem Kondratem, zdobywając na festiwalu w Koszalinie nagrodę. Losy głównego bohatera, Miauczyńskiego, kontynuowane były w jego filmach: Życie wewnętrzne (1986), Nic śmiesznego (1995), Ajlawju (1999), Dzień świra (2002) oraz Wszyscy jesteśmy Chrystusami (2006). Najnowszym filmem jest produkcja Baby są jakieś inne (premiera 14 października 2011). W 1989 wyreżyserował także komediodramat obyczajowy Porno. W swoich filmach często obsadzał syna, Michała Koterskiego. Wystąpił także jako „Ktoś” w reżyserowanym przez siebie filmie Dom wariatów oraz w roli doktora Janika w filmie fabularnym Seszele (1990) w reżyserii Bogusława Lindy. Prowadził eksperymentalny Teatr Otwartej Sceny. Opublikował wiele utworów literackich oraz prac krytycznych z zakresu literatury, teatru i filmu. Był także autorem i reżyserem sztuk teatralnych: Nienawidzę we Wrocławskim Teatrze Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego (1992), Zęby 2 w Teatrze Polskim w Poznaniu (1992), Zęby w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (1996), Dom wariatów w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie (1998). Jako pisarz zadebiutował opowiadaniem Zaczerpnąć dłonią, inspirowanym śmiercią Zbyszka Cybulskiego. Za zestaw czterech dramatów pt. Dzień świra został nominowany do Nagrody Literackiej Nike 2003.

Mój autograf od aktora:

Autograf załatwił mi mój chłopak.