Cześć!
Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Krzysztofa Dzikowskiego. Niestety nie mam zdjęcia ze scenarzystą.
O scenarzyście:
Krzysztof Dzikowski - urodził się 25 stycznia 1938 w Warszawie. Autor tekstów piosenek, scenarzysta filmowy, literat (poeta, prozaik, dramaturg). Studiował na PW, ukończył filologię polską, scenopisarstwo w Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, a także Warszawską Szkołę Fotografii oraz studia podyplomowe w Warszawskiej Wyższej Szkole Humanistycznej. Autor największych przebojów muzyki rozrywkowej lat 60 – tych i 70 – tych. Nagrodzony srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Nagrodą Honorową Prezesa Zarządu Telewizji Polskiej S.A. Ikony Festiwalu przyznawaną za udział w festiwalach opolskich, Odznaką Honorową Stowarzyszenia ZAIKS oraz Złotym Krzyżem Zasługi przyznanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości. Krzysztof Dzikowski zadebiutował w czasie studiów jako autor sztuki Tragedia wydrwigroszu której wystąpił również jako aktor. Pasjonował go teatr, więc gdy Teatr Dramatyczny Politechniki Warszawskiej potrzebował aktorów do przedstawienia Wesele Pani Du Barry, zgłosił się na eliminacje i został przyjęty do grona młodych artystów. Po zaprzestaniu działalności teatru Dramatycznego PW związał się z Kabaretem Stodoła debiutując na jego scenie monologiem Ręce Eurydyki. Wystąpił również m.in. jako Achilles w parodii Achilles i panny (1953), a rolę tę docenił Artur Maria Swinarski. W latach 1961 – 1963 został kierownikiem literackim Kabaretu Stodoła. Krzysztof Dzikowski legitymuje się dyplomem PWSTiF w Łodzi. W czasie studiów napisał dwa scenariusze filmowe dla Zespołu Filmowego X – Powieszony i Krzycz głośniej. Za ten drugi zdobył I nagrodę w konkursie Młodzi i Film w Koszalinie w 1981 roku. W latach 1963 – 1965 związał się z Klubem Studenckim Hybrydy. Dla kabaretu działającego przy klubie napisał wraz z Wojciechem Młynarskim scenariusze programów Radosna gęba stabilizacji i Ludzie to kupią. Tworzył również libretta do musicali, m.in. Gwałtu, co się dzieje i Niedopasowani, czyli Goliath Wielorybh (wraz z Wojciechem Młynarskim). Jako tekściarz zadebiutował w roku 1963. Nawiązał wtedy współpracę z bigbitową grupą muzyczną Tajfuny, a później również z Czerwono – Czarnymi. Największe sukcesy osiągnął jako autor tekstów dla zespołu Czerwone Gitary. Piosenki z tekstami Krzysztofa Dzikowskiego można usłyszeć w wykonaniu najlepszych polskich artystów m. in.: Czesława Niemena, Maryli Rodowicz, Niebiesko – Czarnych, Trubadurów, Katarzyny Sobczyk, Anny German, Haliny Frąckowiak, Ireny Jarockiej, Krzysztofa Cugowskiego, Ewy Bem, Alibabek, Jerzego Połomskiego, Ludwika Sempolińskiego, Urszuli Sipińskiej, Haliny Kunickiej, Kariny Stanek, Tadeusza Chyła, Krystyny Jandy, Wojciecha Gąssowskiego, Anny Marii Jopek czy Anny Wyszkoni. Krzysztof Dzikowski współpracował przez wiele lat z Programem I Polskiego Radia. Prowadził m.in. stałą audycję Piosenka Faktu. Dotyczyła ona piosenek, które opisywały prawdziwe wydarzenia. Audycje zawierały też wywiady ze znanymi twórcami, którzy pisali tego typu piosenki (np. Wojciech Młynarski). Piosenki Krzysztofa Dzikowskiego cieszyły się bardzo dużą popularnością wśród słuchaczy, świadczy o tym fakt wznowienia książki Mały Książę Antoine’a de SaintExupéry’ego w wydawnictwie PAX wkrótce po premierze napisanej przez niego piosenki o tym samym tytule w wykonaniu Kasi Sobczyk. Z kolei Piosenka Dzień jeden w roku jest w polskich domach często śpiewana podczas świąt Bożego Narodzenia razem z kolędami. Natomiast tekst Wschód słońca w stadninie koni trafił do Światowej Antologii Poezji o Koniach. Dzikowski jest również autorem przekładów literackich: Le Meteque G. Moustaki oraz Z jakim spokojem schnąca gałąź pomarańczy… T. Williams.
Mój autograf od aktora:
Autograf załatwił mi Roland.
.png)
.png)
