Katarzyna Pakosińska

Cześć! 

Chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Katarzyny Pakosińskiej. Niestety nie mam zdjęcia z artystką. 

O artystce:

Katarzyna Pakosińska-Basilashvili - urodziła się 9 kwietnia 1972 w Warszawie. polska artystka kabaretowa, polonistka, aktorka, konferansjerka i dziennikarka. Jest córką Stanisława i Marzeny Pakosińskich, inżyniera i fitopatolożki w Instytucie Hodowli Roślin, którzy pobrali się w 1968. Ma młodszą siostrę, Magdalenę. W młodości tańczyła w zespole folklorystycznym „Pruszkowiacy”, w którym występowała od siódmego roku życia przez kolejne 20 lat. Pod koniec lat 80. wyjechała z zespołem do Gruzji, która w przyszłości stała się bliskim artystce krajem. Jest absolwentką Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie na kierunku projektowanie i wystawiennictwo. W 2000 ukończyła studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, pracę magisterską napisała o kabarecie artystyczno-literackim Momus założonym przez Arnolda Szyfmana. Podczas studiów występowała w Teatrze Stara Prochownia w Warszawie[5]. Po studiach uczęszczała do dwuletniego studium dziennikarskiego, następnie przez sześć lat była dziennikarką i wydawcą programów w TV Polonia oraz prowadziła program poranny TVP1 Kawa czy herbata?. Współpracowała też z Programem III Polskiego Radia. W 1996 wraz z kolegami ze studiów, Robertem Górskim, Mikołajem Cieślakiem, Przemysławem Borkowskim i Rafałem Zbieciem, założyła Kabaret Moralnego Niepokoju, z którymi zdobyła Grand Prix na XII Przeglądzie Kabaretów PaKA ’96 w Krakowie. Cechą charakterystyczną jej wystąpień kabaretowych był donośny śmiech. Wielokrotnie występowała z kabaretem w telewizji, m.in. w programie Tygodnik Moralnego Niepokoju. 23 lutego 2011 odeszła z grupy, a w wywiadzie dla dwutygodnika „Viva!” opisała rozstanie z grupą słowami: Przez te swoje optymistyczne, ufne różowe okulary nie dostrzegłam w porę, że w grupie dzieje się coś niedobrego. (...) Gdy menedżer powiedział: „Jedziesz albo wylatujesz”, bo tak to brzmiało, wzięłam walizkę i wyszłam, wierząc, że wszystko się ułoży. I się ułożyło. Niedługo później rozpoczęła samodzielną karierę kabaretową. W 2013 rozpoczęła internetowy projekt Seksesje, w którego ramach nagrywała filmiki jako fikcyjna postać „Nora Igres”. Występuje w Teatrze Kamienica oraz w Teatrze Capitol w Warszawie. 28 listopada 2018 premierę miał spektakl Dobry wieczór z Pakosińską w reż. Krzysztofa Jaślara. Za swoją największą idolkę uważa Sophię Loren, a jako polskiego mistrza aktorskiego wskazuje Jana Frycza. W 2009 na antenie TVP2 premierę miał stworzony i wyprodukowany przez nią sześcioodcinkowy serial dokumentalny Tańcząca z Gruzją, w którym prezentowała historię Gruzji i ciekawostki o kraju. W listopadzie 2012 wydała książkę podróżniczą pt. Georgialiki. Książka pakosińsko-gruzińska. W listopadzie 2013 autorzy serwisu „Oblicza Gruzji” oskarżyli ją o plagiat oraz zarzucili, że w książce skopiowała, bez ich wiedzy i zgody, fragmenty ich reportaży oraz toasty gruzińskie w ich własnych adaptacjach. Jednocześnie wskazali także kilka innych fragmentów skopiowanych m.in. z Wikipedii z naruszeniem jej licencji. Sprawa nigdy nie trafiła do sądu, a Pakosińska nie została oficjalnie oskarżona o popełnienie plagiatu. W oficjalnym komunikacie wydawnictwo Pascal potwierdziło, że „niektóre fragmenty tekstu autorki zawierały zapożyczenia, które omyłkowo nie zostały odpowiednio oznaczone” i zadeklarowało, że rozpoczęto „proces gruntownego sprawdzania i reedycji książki”. W czerwcu 2017 nakładem wydawnictwa Pascal wydała kolejną książkę o Gruzji pt. Samaradiso. Arabeski na temat Gruzji w dialogu z alter ego spisane. Tylko dla pasjonatów z poczuciem humoru!. W lipcu 2020 wydała e-book pt. „Jak strugać wariata”. Jest autorką felietonów Oko w pończosze ukazujących się na łamach magazynu „Claudia” (wyd. Edipresse Polska). W listopadzie 2015 wydała książkę dla dzieci pt. Malina cud-dziewczyna (wyd. Muza), za którą otrzymała nagrodę ZAiKS w kategorii „debiut w twórczości dla dzieci i młodzieży”. Kolejne tomy książki o przygodach Maliny, ukazały się nakładem wydawnictwa Muza: Malina szał-dziewczyna (2016) i Malina miód-dziewczyna (2017). Jako konferansjerka współprowadziła m.in. Telekamery Tele Tygodnia 2010 (z Robertem Gonerą) oraz koncert SuperPremiery na 51. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (z Barbarą Kurdej-Szatan). Była dwukrotnie nominowana do tytułu „Mistrz Mowy Polskiej”. Wiosną 2013 prowadziła program TVP1 Ale mądrale!. W sierpniu 2020 została prowadzącą programu Superstacji Tok Szoł, w którym przeprowadza rozmowy, głównie z osobami ze świata show businessu. Uczestniczyła w programach rozrywkowych: Taniec z gwiazdami (2011) i Twoja twarz brzmi znajomo (2016); za wygraną trzeciego odcinka Twojej twarzy... otrzymała czek na 10 tys. zł., który przeznaczyła na rzecz fundacji „Stworzenia Pana Smolenia”. W 2021 w parze z mężem zwyciężyła w finale pierwszej edycji programu Power Couple. W marcu 2012 w parze z Tomaszem Barańskim wzięła udział w pierwszym Tanecznym Turnieju Gwiazd „Elixa 2012”. W latach 2014–2015 była wokalistką zespołu Leszcze, z którym nagrała dwa single: „Zabierz moje sukienki”, będący nową wersją piosenki Wandy Warskiej, oraz „Roześmiana”. Od lipca 2022 jest jednym z gospodarzy porannego magazynu rozrywkowo-informacyjnego Poranny rogal, który jest premierowo emitowany od poniedziałku do piątku na antenie Zoom TV[. Z pierwszym mężem, Tomaszem, ma córkę, Maję Antoninę (ur. 26 grudnia 2003). W sierpniu 2017 wzięła ślub z gruzińskim obywatelem, Iraklim Basilashvilim. Bierze udział w licznych akcjach charytatywnych, jest jedną z ambasadorek organizacji Kwiat Kobiecości, współpracuje z Fundacją Zaczytani, z Polskim Towarzystwem Stwardnienia Rozsianego oraz organizacją Vital Voices.

Mój autograf od artystki:

Autograf załatwił mi mój chłopak.