Grzegorz Nowak

Cześć! 

Chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Grzegorza Nowaka. Niestety nie mam zdjęcia z dyrygentem. 

O dyrygencie:

Grzegorz Nowak - urodził się 15 sierpnia 1951 roku w Poznaniu. Polski dyrygent. Jest jednym z głównych dyrygentów (Principal Associate Conductor) Królewskiej Filharmonii (Royal Philharmonic Orchestra) w Londynie. Był m.in. dyrektorem muzycznym Teatru Wielkiego/Opery Narodowej w Warszawie (2017–2020), Edmonton Symphony Orchestra w Kanadzie, orkiestry radiowej SWR Rundfunkorchester Kaiserslautern w Niemczech oraz orkiestry Sinfonia Helvetica i festiwalu Musique & Amitié w Szwajcarii. Absolwent Akademii Muzycznej w Poznaniu w klasach dyrygentury Witolda Krzemieńskiego i Stefana Stuligrosza, kompozycji Floriana Dąbrowskiego i skrzypiec (Jadwigi Kaliszewskiej). Po wygraniu konkursu na stypendium doktoranckie, wyjechał do Stanów Zjednoczonych, by doskonalić kunszt artystyczny w Eastman School of Music oraz w Tanglewood, m.in. u Leonarda Bernsteina, Seiji Ozawy, Ericha Leinsdorfa i Igora Markevitcha. Był asystentem Kurta Masura w Filharmonii Nowojorskiej. Wygrał w 1984 roku Międzynarodowy Konkurs Dyrygencki im. Ernesta Ansermeta w Genewie, zdobywając Grand Prix Patek Philippe i wszystkie nagrody specjalne, w tym Rolex Prize, Swiss Prize i American Patronage Prize. W Bazylei otrzymał Europejską Nagrodę Rozwojową dla Europejskiego Muzyka Roku. Laury te otworzyły artyście dostęp do pulpitów kapelmistrzowskich wielu czołowych orkiestr, m.in. w Londynie i Paryżu, Rzymie, Mediolanie, Turynie i Palermo, w Berlinie i Brukseli, w Madrycie, Lizbonie, Genewie i Zurychu, w Luksemburgu i Monte Carlo, w Sztokholmie, Oslo, Helsinkach i Kopenhadze, w Montrealu, Vancouver, Ottawie, Québecu i Toronto, w Chicago, Baltimore i Cincinnati, w Buffalo i San Diego, w Jerozolimie, Tokio, Tajpej i Hongkongu. W Szwajcarii kierował orkiestrą symfoniczną i operą w Biel/Bienne, w Kanadzie – orkiestrą w Edmonton, w Niemczech – orkiestrą radiową SWR w Kaiserslautern Kaiserlautern, w Polsce – orkiestrą Teatru Wielkiego w Warszawie. Z Narodową Operą Walijską odbył tournée po Wielkiej Brytanii. Jest dyrektorem orkiestry Sinfonia Helvetica i festiwalu Musique & Amitié w Szwajcarii oraz jednym z głównych dyrygentów (Principal Associate Conductor) Królewskiej Filharmonii (Royal Philharmonic Orchestra) w Londynie. Prowadził przedstawienia operowe w Monte Carlo, Szwajcarii, Niemczech, Polsce, Anglii i Szwecji, we Włoszech oraz w USA i Kanadzie, w tym utwory Wolfganga Amadeusa Mozarta (Wesele Figara, Don Giovanni, Uprowadzenie z seraju, Così fan tutte, Czarodziejski flet), Gioacchino Rossiniego (Cyrulik sewilski, Semiramida), Ludwiga van Beethovena (Fidelio), Georges’a Bizeta (Carmen), Aleksandra Borodina (Kniaź Igor), Moniuszki (Halka, Straszny dwór), Verdiego (Otello, Don Carlos oraz polską premierę Simona Boccanegry), Pucciniego (Madama Butterfly, Cyganeria, Turandot, Tosca) i wiele innych. W 2006 r. otrzymał pozytywne recenzje na Maifestspiele w Wiesbaden za dyrygowanie operą Andrea Chénier Umberto Giordano w koprodukcji z Plácido Domingo i Operą Narodową w Waszyngtonie oraz Teatrem Wielkim w Warszawie. W 2004 roku zaangażowany został jako dyrektor Filharmonii w Poznaniu, skąd w 2006 w został zwolniony decyzją zarządu sejmiku województwa wielkopolskiego za „nieprawidłowości w działalności Filharmonii, wykazane przez Regionalną Izbę Obrachunkową”. Jak się później okazało, zarzuty RIO były nieuzasadnione: Prokuratura Rejonowa w Poznaniu 29.10.2007 odmówiła wszczęcia śledztwa w tej sprawie ponieważ „brak jest znamion wskazujących, że czyn będący przedmiotem analizy jest czynem zabronionym”, a zażalenie Filharmonii Poznańskiej na tę decyzję zostało 29.1.2008 przez Sąd Rejonowy w Poznaniu oddalone z obszernym uzasadnieniem[5], w którym sąd m.in. stwierdza, że „poczynione w tej mierze rozważania organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze Sąd podziela w całości i przyjmuje za własne”. Często współpracował z Krystianem Zimermanem oraz z takimi pianistami jak Martha Argerich, Władimir Aszkenazi, Jorge Bolet, Yefim Bronfman, Rudolf Buchbinder, Leon Fleisher, Stephen Hough, Krzysztof Jabłoński, Paweł Kowalski, Elisabeth Leonskaja, Tatjana Nikołajewa, Garrick Ohlsson, Janusz Olejniczak, Piotr Paleczny, Maria João Pires, Ewa Pobłocka, Andrzej Ratusiński, Pascal Rogé, Đặng Thái Sơn, André Watts, Mark Zeltser czy Lilya Zilberstein. Akompaniował takim skrzypkom jak Augustin Dumay, Boris Belkin, Kaja Danczowska, Nigel Kennedy, Konstanty Kulka, Midori, Shlomo Mintz, Anne-Sophie Mutter, Igor Ojstrach, Wadim Riepin, Gil Shaham, Henryk Szeryng, Adam Taubitz, Wanda Wiłkomirska i Pinchas Zukerman. Koncertował z takimi wiolonczelistami jak Matt Heimovitz, Garry Hoffman, Antonio Meneses, Roman Jabłoński, Mstisław Rostropowicz, Raphael Wallfisch, Jian Wang i Wen-Sinn Yang oraz z takimi wirtuozami jak Maurice André, Ole Edvard Antonsen, Jurij Baszmiet, Elżbieta Chojnacka, Timofei Dokshitzer, Patrick Gallois, Christian Lindberg i Siergiej Nakariakow. Pracował z takimi śpiewakami jak Janet Baker, Kathleen Battle, Andrzej Dobber, Wilhelmenia Fernandez, Marek Gasztecki, Ben Heppner, Iwona Hossa, Marilyn Horne, Gwyneth Jones, Izabela Kłosińska, Joanna Kozłowska, Anna Lubańska, Wiesław Ochman, Ewa Podleś, Jadwiga Rappé, Anja Silja, Stefania Toczyska, Małgorzata Walewska, Mikołaj Zalasiński czy Adam Zdunikowski.

Mój autograf od dyrygenta: 

Autograf załatwił mi mój chłopak.