Elżbieta Wojnowska

 Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Elżbiety Wojanowskiej. Niestety nie mam zdjęcia z piosenkarką.

O piosenkarce: 

Elżbieta Wojnowska - urodziła się 19 listopada 1948 roku w Częstochowie. Piosenkarka, kompozytorka, aktorka i pedagog. Zadebiutowała na scenie w 12. roku życia w Teatrze Dramatycznym im. Adama Mickiewicza w Częstochowie rolą Nel w adaptacji powieści pt. W pustyni i w puszczy autorstwa Henryka Sienkiewicza. Po nauce w I Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego w Częstochowie ukończyła Studium Nauczycielskie w Cieszynie (kierunek wychowanie muzyczne) i była studentką historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Była wykładowcą PWSFTviT w Łodzi oraz Wyższej Szkole Aktorskiej Machulskich w Warszawie. W latach 1969–1972 współpracowała z orkiestrą Ośrodka Telewizyjnego w Katowicach oraz Estradą Opolską, podczas studiów z kabaretami i teatrzykami studenckimi. W 1973 wystąpiła na festiwalu FAMA w Świnoujściu, a w roku 1974 na XI Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie oraz XII Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, zdobywając na obu główne nagrody za interpretację utworu „Zaproście mnie do stołu”. W tym samym roku Elżbieta Wojnowska wystąpiła gościnnie na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. Zdobyła główną nagrodę (w kategorii recitali) na Ogólnopolskich Spotkaniach Estradowych w Rzeszowie (1984), taką samą na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (za interpretację) w 1985. W 1985 przyznano jej nagrodę FIDOF na Festiwalu Piosenki w Dreźnie. Ze swymi recitalami piosenkarskimi występowała w Polsce i poza jej granicami (Moskwa, Praga, Budapeszt, Lublana, Paryż, Rostock, Londyn, Berlin). Kiedy, po dłuższej przerwie, wznowiła występy w listopadzie 1999 roku – recitalem w studiu radiowej „Trójki” – została bardzo dobrze przyjęta zarówno przez krytykę, jak i publiczność, czego dowodem nagrania z tego koncertu (oraz występu w 2000), które zebrane zostały na płycie Zaproście mnie do stołu z 2000 r. Poetycki recital Wojnowskiej i towarzyszącego jej na fortepianie Włodka Pawlika, w ramach Warszawskiej Jesieni Poezji 2002 był transmitowany (i rejestrowany) przez Polskie Radio. 23 kwietnia 2004 roku we Wrocławiu odbył się koncert z okazji 30-lecia pracy artystycznej Elżbiety Wojnowskiej. W 2014 roku wystąpiła na uroczystym koncercie 25 lat! Wolność – kocham i rozumiem! na 51. KFPP. Wykonała piosenkę „Mury” z repertuaru Jacka Kaczmarskiego. Jubileuszowy koncert z okazji 40-lecia pracy twórczej odbył się 10 listopada 2014 w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego. Silnym, o dźwięcznej, czystej barwie głosem śpiewała i śpiewa wiersze współczesnych poetów polskich (Bursy, Wojaczka, Poświatowskiej, Różewicza, Osieckiej i inni.), a także polskich i europejskich klasyków (Norwida, Wyspiańskiego, Brechta, Szekspira). Jej interpretacje wyróżnia szczególne ciepło i liryzm, co w połączeniu z dogłębnym zrozumieniem śpiewanego tekstu oraz perfekcją wykonania daje efekt doceniany również przez samych „śpiewanych” poetów. Marian Grześczak napisał o Wojnowskiej, że „mieszka w ich wierszach, a ich słowa stają się jej słowami” (Marian Grześczak, „Słowa wojnowskie”, „POEZJA” 2001 rok). Muzykę pisali dla niej Henryk Alber, Janusz Strobel, Janusz Tylman, Włodek Pawlik i inni. Wojnowska śpiewa również własne kompozycje lub wykorzystuje utwory Kurta Weilla czy Hansa Eislera[potrzebny przypis]. Przez 30 lat była żoną dziennikarza Andrzeja (Ibisa) Wróblewskiego (ur. 26 lipca 1922, zm. 20 marca 2002). Mieszka i działa społecznie w Warszawie, na Ursynowie. Była radną, współtworzyła (wraz z mężem) Ursynowsko-Natolińskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne. W 2001 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, za zasługi dla kultury polskiej i działalność społeczną. W 2005 otrzymała Nagrodę Ministra Kultury. 

Mój autograf od piosenkarki:

Autograf załatwił mi mój chłopak.