Kamil Maćkowiak

Cześć !

Dzisiaj chciałam pokazać Wam mój autograf jaki dostałam od Kamila Maćkowiaka. Niestety nie mam zdjęcia z aktorem.

O aktorze:

Kamil Damian Maćkowiak - urodził się 20 listopada 1979 w Bydgoszczy. Polski aktor teatralny i filmowy, reżyser, producent, scenarzysta, tancerz i choreograf. W latach 2000–2013 związany z Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi, od 2010 prezes Fundacji Kamila Maćkowiaka. Urodził się w Bydgoszczy, a wychowywał w Gdyni. W wieku dziewięciu lat został uczniem szkoły baletowej w Gdańsku. Naukę kontynuował w gdańskiej Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Janiny Jarzynówny-Sobczak, którą ukończył w 1998. Pisał na maturze z języka polskiego o Krystynie Jandzie i dostał szóstkę. Jak twierdzi, Janda i grana przez nią Modrzejewska, w dużej mierze spowodowały, że został aktorem. Początkowo chciał studiować w Warszawie, ale dostał się na studia na Wydziale Aktorskim „Łódzkiej Filmówki”, którą ukończył w 2003. W 2001, jeszcze podczas studiów, zadebiutował w Teatrze im. Stefana Jaracza jako hrabia Franz Rosenberg w Amadeuszu Petera Shaffera w reżyserii Waldemara Zawodzińskiego. W latach 2003-2013 był zawiązany z łódzkim Teatrem im. Jaracza. Występował w wielu przedstawieniach Waldemara Zawodzińskiego, w tym Miłości i gniewie Johna Osborne’a czy Intrydze i miłości Friedricha Schillera. Można go było też zobaczyć w roli Feliksa w Samotnej drodze Arthura Schnitzlera w reż. Bogdana Hussakowskiego, jako Victora w Polaroidach. Kilku ostrych zdjęciach u boku Dariusza Siatkowskiego, w roli Paula w Sprawcach czy Totalnie szczęśliwi Silke Hassler w reż. Jacka Filipiaka. Grał również w spektaklach Małgorzaty Bogajewskiej takich jak Osaczeni Władimira Zujewa jako rosyjski żołnierz najemnik z Samborem Czarnotą, Zszywanie Anthony’ego Neilsona, Bramy raju Jerzego Andrzejewskiego oraz Kotka na gorącym blaszanym dachu Tennessee Williamsa. Jednym z najsłynniejszych jego spektakli okazał się monodram Niżyński, powstały na podstawie Dziennika autorstwa Wacława Niżyńskiego, wybitnego tancerza i choreografa, prekursora tańca nowoczesnego. Niżyński, w reżyserii Waldemara Zawodzińskiego, od początku był pomysłem Kamila Maćkowiaka. Przedstawienie miało premierę 3 grudnia 2005 na Scenie Kameralnej Jaracza[5]. Warszawska premiera spektaklu została przygotowana przez Fundację Kamila Maćkowiaka i Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie. Niżyński odnosił sukcesy na krajowych i międzynarodowych festiwalach. Za kreację Niżyńskiego, który na początku XX wieku był „bogiem tańca”, a potem trafił do szpitala psychiatrycznego, gdzie spędził kilkanaście lat, Maćkowiak zdobył szereg nagród, w tym Grand Prix na VI Międzynarodowym Festiwalu Monodramów Monokl w Sankt Petersburgu, Złotą maskę za najlepszą kreację aktorską, czy THESPIS Media Award na Festiwalu Monodramów w Kilonii w Niemczech. Od 2013 Maćkowiak produkuje spektakle pod szyldem własnej Fundacji, w tym monodramy - DIVA Show, Amok i Wraki, a także inne realizacje jak Ławeczka na Piotrkowskiej, Wywiad, Cudowna terapia, 50 słów, Totalnie szczęśliwi czy Wigilia z Mileną Lisiecką. W 2014 został uhonorowany nagrodą im. Leona Schillera, przyznawaną przez Związek Artystów Scen Polskich, dla twórcy sezonu, za scenariusz, reżyserię, choreografię i wykonanie monodramu Diva Show. Sympatię wśród telewidzów zyskał jako Mikołaj Siemaszko, syn Maryli, zapatrzony w siebie przystojniak w telenoweli Polsat Pensjonat pod Różą (2004-2006). Zagrał główną rolę Bartka Wilkosza w dramacie Jerzego Stuhra Korowód (2007). W serialu TVP2 Oficerowie (2006) był tajemniczym Kosmą Jaworskim. W serialu TVN Kryminalni (2007-2008) zagrał postać Jacka Dumicza, odważnego prokuratora okręgowego po studiach na Harvardzie. Pojawiał się też w serialach: Naznaczonym (2007–2008), Barwach szczęścia (2014–2016) jako Marcel Lasota, brat Marleny, Przyjaciółkach (2017–2018) jako Adrian Żółkowski, szef Ingi czy Na Wspólnej (2018). Na deskach Teatru „Polonia” gościł jako Jean-Paul w czarnej komedii Kolacja kanibali (2015) w reż. Borysa Lankosza z Rafałem Mohrem i Aleksandrą Domańską, a także w przedstawieniu Mój pierwszy raz (2018) w reż. Krystyny Jandy u boku Agnieszki Krukówny i Antoniego Pawlickiego. W 2016 w Och-Teatrze zagrał tragikomiczną postać Geoffreya w Lekcjach stepowania Richarda Harrisa w reż. K. Jandy z udziałem Krystyny Tkacz, Marii Winiarskiej, Izabeli Dąbrowskiej, Elżbiety Romanowskiej, Joanny Moro, Zofii Zborowskiej i Katarzyny Żak. W 2019 objął funkcję dyrektora artystycznego prywatnego teatru Scena Monopolis w Łodzi.

Mój autograf od aktora:

Autograf załatwił mi mój chłopak.